Friedrich Nietsche ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ

"Ἀλλοίμονο! Θά ’ρθει καιρός, πού ὁ ἄνθρωπος δέ θά μπορεῖ νά γεννήσει κανένα ἄστρο πιά. Ἀλλοίμονο! Θά ἔρθει ὁ καιρός τοῦ πιό ἀξιοπεριφρόνητου ἀνθρώπου πού δέ θά μπορεῖ πιά νά περιφρονεῖ ὁ ἴδιος αὐτός τόν ἑαυτό του…


Ἄρρωστοι κι ἑτοιμοθάνατοι ἤσαν αὐτοί πού περιφρόνησαν τό κορμί καί τή γῆ κι ἐφεύρανε τό Οὐράνιο καί τίς σωτήριες αἱμάτινες σταγόνες, ἀλλ’ ἀκόμη καί τά γλυκά καί σκοτεινά αὐτά δηλητήρια ἀπό τό κορμί καί τή γῆ τά πήρανε!

Μπορεῖτε νά δημιουργήσετε ἕναν Θεό; Μή μοῦ μιλᾶτε τότε γιά κανένα Θεό. Μά μπορεῖτε νά δημιουργήσετε τόν ὑπεράνθρωπο.

Ὅσο μαθαίνουμε νά χαιρόμαστε περισσότερο τόσο ξεμαθαίνουμε νά κάνουμε κακό στούς ἄλλους καί νά ἐφευρίσκουμε θλίψεις…

Θέλετε νά πληρωθεῖτε, ἐνάρετοι! Θέλετε νά ἔχετε μισθό γιά τήν ἀρετή σας κι οὐρανό γιά τή γῆ κι αἰωνιότητα γιά τό σήμερά σας;

Τά μεγαλύτερα γεγονότα δέν εἶναι οἱ θορυβοδέστερες, μά οἱ σιωπηλότερες ὧρες μας…

Μόνο, ἀδερφοί μου, νά διώξετε μακριά τους σκύλους, τούς σάπιους ποδογλύφτες, κι ὅλο τό ἐξημμένο σκυλολόι.

Ὅλο τό ἐξημμένο σκυλολόι τῶν «μορφωμένων», πού τρέφεται ἀπό τόν ἱδρώτα κάθε ἥρωα!"