Ο παράδεισος είναι εδώ... Μπροστά στα μάτια μας... Σε κάθε μαγική στιγμή της ζωής, σε καθε λεπτό. Ας ανοίξουμε λοιπόν τα μάτια μας και όλα θα φανερωθούν... Η ζωή ειναι πολύ όμορφη...
Τρίτη 22 Ιουνίου 2010
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ
«...Αστραπές και βροντές
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε.
Στη κορφή της γνώσης, να! σταθήκαμε.
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
κι όλοι οι μικροί φτωχοί κι ανόητοι για να μας λιώσουν.
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραΐσκάκη.
Ποιους αναστήσαμε ξανά? Πού είστε παλικάρια;
Γιατί και πως μπορείτε να είστε ξεχασμένοι;
Αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες;...».
(Νότις Σφακιανάκης - Άλμπουμ Εμπειριών Συλλέκτης 1997 - Τραγούδι με τίτλο "Πατρίδα μου".)
χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά
να ξεσκίσουν ξανά
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου.
Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε.
Στη κορφή της γνώσης, να! σταθήκαμε.
Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
κι όλοι οι μικροί φτωχοί κι ανόητοι για να μας λιώσουν.
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραΐσκάκη.
Ποιους αναστήσαμε ξανά? Πού είστε παλικάρια;
Γιατί και πως μπορείτε να είστε ξεχασμένοι;
Αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες;...».
(Νότις Σφακιανάκης - Άλμπουμ Εμπειριών Συλλέκτης 1997 - Τραγούδι με τίτλο "Πατρίδα μου".)
Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
Τιμώρησέ με...σε συγχωρώ!
Περίπτωση Πρώτη
Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής του, όπου και διαμένει, επειδή έχει αποκτήσει ξένη (Κολομβιανή) υπηκοότητα;
1. Απελαύνεται από την χώρα.
2. Φυλακίζεται.
3. Του στερούνται τα πολιτικά του δικαιώματα.
4. Πληρώνει βαρύ χρηματικό πρόστιμο.
5. Πληρώνει 14.000 δρχ. στη χώρα αυτή και....
6. Γίνεται Πρόεδρος Τμήματος Οικονομικών Επιστημών,
Πανεπιστημίου Αθηνών, Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής
Οικονομίας (1982-1985), Διοικητής Εμπορικής Τράπεζας
(1981-1982), Πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και
Τεχνο! λογίας (1979-1981), διευθυντής του διεθνούς
αερολιμένα Αθηνών(2001 έως σήμερα ).
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ , ΓΙΑ ΤΟ
ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!
Το όνομα αυτού Κώστας Βαΐτσης
Άλλη περίπτωση
Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής;
1. Στιγματίζεται ως φυγόστρατος.
2.. Δεν του επιτρέπεται να εργαστεί στο δημόσιο.
3. Δεν του επιτρέπεται η κατοχή όπλου.
4. Πληρώνει για να μην υπηρετήσει 29.000δρχ.
5. Γίνεται ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΗΣ και έχει υπό τις εντολές του
ολόκληρο το! στράτευμα, προχωρεί σε συμφωνίες αγορών
πολεμικού υλικού πολλών εκατομμυρίων Ευρώ, την ώρα
που εάν του δώσουν ένα G3, θα το πιάσει από την κ! άνη.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ
ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ , ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ !
Το όνομα αυτού Άκης Τσοχατζόπουλος
Υπάρχει και άλλη μία...
Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του προφασιζόμενος όπως ομολόγησε, δύο φορές τον επικίνδυνο τρελό ώστε να τον βγ άλουν Ι-5 για βαριά ψυχικά νοσήματα με τάσεις αυτοκτονίας; (Πράγμα που έγινε)
1. Οδηγείται σε ψυχιατρική κλινική έως να θεραπευτεί.
2. Δεν του δίνεται άδεια οδήγησης
3. Δεν του επιτρέπεται να αποκτήσει άδεια οπλοφορίας / οπλοκατοχής
4. Γίνεται ο πιο καλοπληρωμένος δημοσιογράφος
της Ελλάδος με 80.000.000 δρχ. συμβόλαιο τον μήνα,
οδηγεί πανάκριβα JEEP, απέκτησε όπλο χωρίς προφανώς
χαρτί ! ψυχιάτρου, απέκτησε δεύτερο όπλο, δήλωσε
απώλεια του πρώτου όπλου , μετά από λίγο διάστημα δήλωσε
απώλεια του δεύτερου όπλου, και τελικά το κράτος του
έδωσε άδεια για τρίτο!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ
ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ , ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ !
Το όνομα αυτού Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ή Ταρζάν
Κι άλλη μια...
Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του παριστάνοντας επίσης τον τρελό;
1. Εισάγεται σε κλινική για θεραπεία.
2.Του χορηγούνται ψυχοφάρμακα.
3. Δεν μπορεί να εργαστεί στο δημόσιο.
4. Δεν μπορεί να καταλάβει υπεύθυνη διοικητική θέση οπουδήποτε.
5. Γίνεται ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ως υπουργός μάλιστα , εκτός απο την ΑΕΠΙ , υποχρέωσε (δια νόμου παρακαλώ) να πληρώνουν όλοι όσοι έχουν στο κατάστημα τους ακόμη και ένα.... ραδιόφωνο... εκτός από την ΑΕΠΙ και την.... Ενωση Μουσικοσυνθετών Ελλάδος. Ποιά είναι αυτή; Κάποιοι μουσικοσυνθέτες που δεν ήθελαν την ΑΕΠΙ για δικούς τους λόγους έφτιαξαν αυτή την περιβόητη... ένωση που βγαίνει και χαρατσώνει όπως η ΑΕΠΙ!!! Διπλό χαράτσι γιά το ίδιο θέμα ! Γιατί έχουν μουσική στο κατάστημά τους!!!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ
ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!
Το όνομα αυτού Θάνος Μικρούτσικος....
Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010
ΤΟ ΞΟΔΙ
Δίσκος αλλαγής πλεύσης κι αποκατάσταση βλάβης
Έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις
Οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις
Αρκετά μ' αυτό το παραμύθι
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου αγγίζει τη μύτη
Υπάρχει πρόβλημα
Προσπαθώ να μη χάσω την εθνική μου ταυτότητα
Μέσα σ' αυτό το πλήθος που του επιβάλανε το υδροχόικο ήθος
Φορείς της νέας εποχής που δουλεύανε στο ημίφως
Γι' αυτό στην εποχή μας ως συνήθως είναι απών το πολιτικό ον του Αριστοτέλη
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει, έναν άνθρωπο κουρέλι
Απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές
Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές
Μας θέλει πιόνια στη σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών
Των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιριών
Και δυστυχώς πάει κάπως έτσι λοιπόν
Όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι
Σοφόν το σαφές
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα και υπεκφυγές
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχυση και συσκότιση αντί να δίνει φώτιση
Είναι γεγονός πως τελούμε υπό κατοχή
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή
Σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί
Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή
Όλα μας ωθούν προς μια νέα εποχή ζόφου
Η πτώση γίνεται συνώνυμο της προόδου
Δε μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου
Βλέπεις, κιμάς ανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία
Τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλουν με το έτσι θέλω
Δε θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
Κατ' αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση
Γι' αυτό έχουν στο στόχαστρο το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο
Μας έχουν φτιάξει μια θηλιά για το λαιμό μας
Παραχαράζουν το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος
Ετοιμάζουν το έδαφος για διέλευση ενός κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για μένα και για σένα
Σκοταδισμός 2001
Βάλουν πανταχόθεν εσκεμμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα
Ναι, μη σου προκαλεί καθόλου έκπληξη
Η επιχείρηση εθνοκτονίας σε εξέλιξη
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου
Η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου
Ρόλο δούρειου ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα
Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα
Ανοίγουν την κερκόπορτα συνεπικουρούμενοι από σύγχρονους Ηρρόστρατους και Εφιάλτες
Δε γίνονται αντιληπτοί από ένα έθνος με υπνοβάτες
Κι όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι.
Έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις
Οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγιείς βάσεις
Αρκετά μ' αυτό το παραμύθι
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου αγγίζει τη μύτη
Υπάρχει πρόβλημα
Προσπαθώ να μη χάσω την εθνική μου ταυτότητα
Μέσα σ' αυτό το πλήθος που του επιβάλανε το υδροχόικο ήθος
Φορείς της νέας εποχής που δουλεύανε στο ημίφως
Γι' αυτό στην εποχή μας ως συνήθως είναι απών το πολιτικό ον του Αριστοτέλη
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει, έναν άνθρωπο κουρέλι
Απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές
Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές
Μας θέλει πιόνια στη σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών
Των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιριών
Και δυστυχώς πάει κάπως έτσι λοιπόν
Όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι
Σοφόν το σαφές
Όμως όλοι μιλάνε με μισόλογα και υπεκφυγές
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχυση και συσκότιση αντί να δίνει φώτιση
Είναι γεγονός πως τελούμε υπό κατοχή
Μας διοικούνε πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή
Σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί
Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή
Όλα μας ωθούν προς μια νέα εποχή ζόφου
Η πτώση γίνεται συνώνυμο της προόδου
Δε μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου
Βλέπεις, κιμάς ανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία
Τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλουν με το έτσι θέλω
Δε θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
Κατ' αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση
Γι' αυτό έχουν στο στόχαστρο το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο
Μας έχουν φτιάξει μια θηλιά για το λαιμό μας
Παραχαράζουν το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος
Ετοιμάζουν το έδαφος για διέλευση ενός κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για μένα και για σένα
Σκοταδισμός 2001
Βάλουν πανταχόθεν εσκεμμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα
Ναι, μη σου προκαλεί καθόλου έκπληξη
Η επιχείρηση εθνοκτονίας σε εξέλιξη
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου
Η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου
Ρόλο δούρειου ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα
Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα
Ανοίγουν την κερκόπορτα συνεπικουρούμενοι από σύγχρονους Ηρρόστρατους και Εφιάλτες
Δε γίνονται αντιληπτοί από ένα έθνος με υπνοβάτες
Κι όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνωμοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι.
ΤΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΑ
Βαριά σκοτούρα έχει ο Παπακωνσταντίνου! Έχει βλέμα απλανές, τρελό και χαμένο!! Οι σκέψεις σε συμφόρηση μέσα στον εγκέφαλό του, ο οποίος είναι πλέον σε υγρή μορφή!!
Δεν ξέρει ποιον να φορολογήσει για να αυξήσει τα έσοδα του μπουρδέλου.....ωωω συγνώμη του κράτους ήθελα να γραψω....
Ξαφνικά ΑΡΝΙΟΝ φάνηκε στον ουρανό και αντί ρομφαίας κρατούσε LED φωτάκια!!
Τα κούνησε πέρα-δώθε και τότε ο Παπακωνσταντίνου φώναξε ΕΥΡΗΚΑ ΕΥΡΗΚΑ... θα υποχρεώσω τα πρόβατα που κυκλοφορούν νύχτα να έχουν φώτα πορείας...εύκολα μετά από αυτό το μέτρο θα μπορέσω να περάσω και τα τέλη κυκλοφορίας κοπαδιών...
Δεν ξέρει ποιον να φορολογήσει για να αυξήσει τα έσοδα του μπουρδέλου.....ωωω συγνώμη του κράτους ήθελα να γραψω....
Ξαφνικά ΑΡΝΙΟΝ φάνηκε στον ουρανό και αντί ρομφαίας κρατούσε LED φωτάκια!!
Τα κούνησε πέρα-δώθε και τότε ο Παπακωνσταντίνου φώναξε ΕΥΡΗΚΑ ΕΥΡΗΚΑ... θα υποχρεώσω τα πρόβατα που κυκλοφορούν νύχτα να έχουν φώτα πορείας...εύκολα μετά από αυτό το μέτρο θα μπορέσω να περάσω και τα τέλη κυκλοφορίας κοπαδιών...
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010
ΠΑΙΞΕ ΚΙ ΕΣΥ......
Για να σας δω αγαπημένοι αναγνώστες μου, τι σκορ θα κανετε!!
Μην ξεχνάτε έτσι θα γίνει η αποπληρωμή του χρέους!!
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΣΥΜΕΤΟΧΗ
http://www.greekpayback.com/
Μην ξεχνάτε έτσι θα γίνει η αποπληρωμή του χρέους!!
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΣΥΜΕΤΟΧΗ
http://www.greekpayback.com/
Τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός
Των Elizabeth Martinez και Arnoldo Garcia*
Ο Νεοφιλελευθερισμός είναι ένα σύνολο οικονομικών πολιτικών, το οποίο έχει ευρέως εξαπλωθεί τα τελευταία 25 χρόνια περίπου. Παρόλο που η λέξη σπάνια ακούγεται στις ΗΠΑ, μπορεί κανείς να δει τις επιδράσεις του Νεοφιλελευθερισμού, καθώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Η λέξη "Φιλελευθερισμός" μπορεί να αναφέρεται σε πολιτικές, οικονομικές ή ακόμα θρησκευτικές ιδέες. Στον Αμερικανικό πολιτικό φιλελευθερισμό υπήρχε μια στρατηγική αποτροπής της κοινωνικής διαμάχης. Στο φτωχό και εργαζόμενο κόσμο, παρουσιάστηκε σαν ένα προοδευτικό σύστημα, σε σχέση με το συντηρητισμό ή τη δεξιά. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός είναι διαφορετικός. Οι συντηρητικοί πολιτικοί, οι οποίοι λένε ότι σιχαίνονται τους φιλελεύθερους - εννοώντας το πολιτικό στοιχείο - στην πραγματικότητα δεν έχουν κανένα πραγματικό πρόβλημα με τον οικονομικό φιλελευθερισμό, συμπεριλαμβανομένου και του νεοφιλελευθερισμού.
Το πρόθεμα "νέο" σημαίνει ότι μιλάμε για ένα νέο είδος φιλελευθερισμού. Τότε τι ήταν το παλιό είδος; Η φιλελεύθερη σχολή των οικονομικών έγινε γνωστή στην Ευρώπη όταν ο Άνταμ Σμιθ, ένας Άγγλος οικονομολόγος δημοσίευσε ένα βιβλίο το 1776 με τον τίτλο "Ο πλούτος των εθνών". Αυτός και άλλοι υπερασπίστηκαν την κατάργηση του κρατικού παρεμβατισμού στα οικονομικά ζητήματα. Είπε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν φραγμοί στην παραγωγή, όρια στο εμπόριο και δασμοί. Ο καλύτερος τρόπος για την ανάπτυξη της οικονομίας ενός κράτους είναι το ελεύθερο εμπόριο. Αυτές οι ιδέες ήταν "φιλελεύθερες" με την έννοια του μη ελέγχου. Αυτή η εφαρμογή του ατομικισμού ενθάρρυνε το "ελεύθερο" επιχειρηματικό πνεύμα και τον "ελεύθερο" ανταγωνισμό, πράγμα το οποίο κατέληξε να σημαίνει ελευθερία στους καπιταλιστές να έχουν μεγάλα κέρδη όπως επιθυμούσαν.
Ο οικονομικός φιλελευθερισμός υπερίσχυσε στις ΗΠΑ από το 1800 μέχρι τις αρχές του19ου αι. Όμως το μεγάλο κραχ του 1930 οδήγησε έναν οικονομολόγο με το όνομα Τζων Μάυναρντ Κέυνς στη θεωρία η οποία αμφισβήτησε το φιλελευθερισμό σαν την καλύτερη θεωρία για τους καπιταλιστές. Στην ουσία, είπε ότι η πλήρης απασχόληση είναι αναγκαία για την ανάπτυξη του καπιταλισμού κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες παρέμβουν για ν' αυξήσουν την απασχόληση. Αυτές οι ιδέες επηρέασαν πολύ τη "Νέα Συμφωνία" (New Deal) του προέδρου Ρούζβελτ - η οποία πράγματι βελτίωσε τη ζωή πολλών ανθρώπων. Η πίστη ότι η κυβέρνηση πρέπει να προάγει το κοινό όφελος έγινε ευρέως αποδεκτή.
Αλλά η καπιταλιστική κρίση τα τελευταία 25 χρόνια, με τους συρρικνωμένους ρυθμούς κέρδους, ενέπνευσε τη συντεχνιακή ελίτ να αναβιώσει τον οικονομικό φιλελευθερισμό. Αυτό είναι που το κάνει "νέο". Σήμερα, με την ραγδαία παγκοσμιοποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας, βλέπουμε το Νεοφιλελευθερισμό σε παγκόσμια κλίμακα.
Ένας αξιομνημόνευτος ορισμός αυτής της διαδικασίας προήλθε απ' τον Yποδιοικητή Μάρκος, στη - χρηματοδοτούμενη από τους Ζαπατίστας - Διηπειρωτική Συνάντηση για την Ανθρωπότητα και ενάντια στο Νέο-φιλελευθερισμό, τον Αύγουστο του 1996 στην Τσιάπας, όταν είπε: "Αυτό που προσφέρουν οι δεξιοί είναι η μετατροπή του κόσμου σε μια μεγάλη αγορά, όπου μπορούν ν' αγοράσουν Ινδιάνους από δω, γυναίκες από κει…." και θα μπορούσε να προσθέσει: παιδιά, πρόσφυγες, εργάτες ή ακόμα και μια ολόκληρη χώρα, όπως το Μεξικό.
Τα κύρια σημεία του Νεοφιλελευθερισμού περιλαμβάνουν:
1. Τον κανόνα της αγοράς. Ελευθερώνοντας "ελεύθερες" επιχειρήσεις ή ιδιωτικές επιχειρήσεις από οποιουσδήποτε θεσμούς επιβάλλονται από την κυβέρνηση, ανεξαρτήτως του πόση κοινωνική καταστροφή προκαλεί. Μεγαλύτερη ελευθερία στο διεθνές εμπόριο και επένδυση όπως στον ΝAFTA. Μείωση των μισθών με διάσπαση των εργαζομένων, και αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργατών, τα οποία κατακτήθηκαν έπειτα από πολλών χρόνων πάλη. Τερματισμός στους ελέγχους τιμών. Τελικά, ολοκληρωτική ελευθερία στη μετακίνηση κεφαλαίου, προϊόντων και υπηρεσιών. Για να μας πείσουν ότι αυτό είναι καλό για μας, λένε ότι μια αγορά χωρίς κανόνες είναι ο καλύτερος τρόπος για την αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης, η οποία, τελικά, θα ωφελήσει όλους.
2. Περικοπές στις δημόσιες δαπάνες για τις κοινωνικές υπηρεσίες όπως εκπαίδευση και υγεία. ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ, ακόμα και τη συντήρηση δρόμων, γεφυρών και δικτύου ύδρευσης, ξανά στο όνομα της μείωσης του ρόλου της κυβέρνησης. Βέβαια, δεν αντιτίθενται στις κυβερνητικές επιχορηγήσεις και τις φορολογικές διευκολύνσεις των επιχειρήσεων.
3. Απορύθμιση. Μείωση των οποιωνδήποτε κυβερνητικών ρυθμίσεων, οι οποίες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τα κέρδη, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας στην εργασία.
4. Ιδιωτικοποίηση. Πώληση των κρατικών επιχειρήσεων, προϊόντων και υπηρεσιών σε ιδιώτες επενδυτές. Αυτό περιλαμβάνει τράπεζες, βιομηχανίες-κλειδιά, σιδηρόδρομους, δρόμους με διόδια, ηλεκτρισμό, σχολεία, νοσοκομεία, ακόμα και φρέσκο νερό. Παρόλο ότι συνήθως γίνονται στο όνομα της μεγαλύτερης αποδοτικότητας -η οποία συχνά χρειάζεται- η ιδιωτικοποίηση είχε κυρίως σαν αποτέλεσμα τη συγκέντρωση του πλούτου σε ακόμα λιγότερα χέρια, και οδήγησε τις δημόσιες δαπάνες ακόμα περισσότερο προς τις δικές της ανάγκες.
5. Εξαφάνιση της έννοιας του κοινού οφέλους ή της κοινότητας και αντικατάστασή τους από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Καταπίεση των πιο φτωχών ανθρώπων μιας κοινωνίας, για να βρουν μόνοι τους λύσεις στην έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και κοινωνικής ασφάλισης, και στη συνέχεια να τους κατηγορήσουν - αν αποτύχουν - σαν τεμπέληδες.
Ανά τον κόσμο ο νεοφιλελευθερισμός έχει επιβληθεί από ισχυρότατους οικονομικούς θεσμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την παγκόσμια τράπεζα και την Δια-Αμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης. Αυτό έχει θορυβήσει όλη τη Λατινική Αμερική. Το πρώτο ξεκάθαρο παράδειγμα νεοφιλελευθερισμού στην πράξη έγινε στη Χιλή (χάρη στον οικονομολόγο του πανεπιστημίου του Σικάγο Μίλτον Φρίντμαν) μετά από το, υποστηριζόμενο από τη CIA, πραξικόπημα εναντίον του δημοφιλούς εκλεγμένου καθεστώτος του Αλλιέντε, το 1973. Ακολούθησαν κι άλλες χώρες, με μερικά από τα χειρότερα αποτελέσματα στο Μεξικό, όπου οι μισθοί μειώθηκαν κατά 40% με 50% τον πρώτο χρόνο του NAFTA, όταν το κόστος ζωής αυξήθηκε κατά 80%. Πάνω από 20.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν και πάνω από 1.000 κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν. Όπως είπε ένας μελετητής, "Νεοφιλελευθερισμός σημαίνει νέο-αποίκηση της Λατινικής Αμερικής".
Στις ΗΠΑ, ο νεοφιλελευθερισμός καταστρέφει τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, επιτίθεται στα δικαιώματα των εργατών και περικόπτει τα κοινωνικά προγράμματα. Το Ρεπουμπλικανικό "Συμβόλαιο" στην Αμερική είναι γνήσιος νεοφιλελευθερισμός. Οι υποστηρικτές του δουλεύουν σκληρά για ν' αρνηθούν την προστασία στα παιδιά, στη νεολαία, στις γυναίκες και στον ίδιο τον πλανήτη, και προσπαθούν να μας εξαπατήσουν ώστε να τον δεχτούμε, λέγοντας ότι αυτό θα μας απαλλάξει από την κυβέρνηση.
Οι επωφελούμενοι από το νεοφιλελευθερισμό είναι μια μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού. Για τη συντριπτική πλειοψηφία επιφέρει ακόμη περισσότερη εξαθλίωση από πριν: υποφέροντας χωρίς τα μικρά και σκληρά κερδισμένα δικαιώματα των τελευταίων 60 χρόνων, υποφέροντας χωρίς τέλος.
* Η Ελίζαμπεθ Μαρτίνεζ είναι επί σειρά ετών ακτιβίστρια για τα κοινωνικά δικαιώματα και συγγραφέας αρκετών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου και του "500 χρόνια ιστορίας του Chicano σε φωτογραφίες". Ο Αρνόλντο Γκαρσία είναι μέλος της Επιτροπής Αιμιλιάνο Ζαπάτα του Όκλαντ, συμπορευόμενης με την Εθνική Επιτροπή για Δημοκρατία στο Μεξικό. Και οι δυο συγγραφείς παρακολούθησαν την Διηπειρωτική Συνάντηση για την Ανθρωπότητα και Ενάντια στο Νεοφιλελευθερισμό, που έγινε από τις 27 Ιουλίου ως τις 3 Αυγούστου του 1996 στην La Realidad της Chiapas.
Mετάφραση από τα αγγλικά: Μιχάλης και Μαρία Παπαρρηγοπούλου
Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Ο παντογνώστης Σακίρο Σουζούκι
Φθινόπωρο και πρώτη μέρα στα θρανία για τους μαθητές του αμερικανικού
κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο
συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ
στις ΗΠΑ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία; λέει
η δασκάλα. Ποιος είπε..."δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από
τον καινούριο :
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέφεια, απαντά.
- Μπράβο, παιδί μου, Σουζούκι, και ποιος είπε "Κυβέρνηση του λαού, από
το λαό και για το λαό"; ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική
ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε, δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες γιαπωνέζοι.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι
Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια
επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, 22 Δεκεμβρίου του 1997, στο οβάλ
γραφείο του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν :
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο, Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, σιρκουί της
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, άλλοι μαθητές ουρλιάζουν, άλλοι πετάνε καρέκλες, η
δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2009, στο
τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του.
κολεγίου. Η δασκάλα παρουσιάζει στα αμερικανάκια έναν καινούριο
συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι (γιο του διευθυντή της Σόνυ
στις ΗΠΑ) και το μάθημα αρχίζει με μικρές ερωτήσεις ιστορίας.
- Για να δούμε λοιπόν, πόσο καλοί είστε στην αμερικανική ιστορία; λέει
η δασκάλα. Ποιος είπε..."δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο";
Κάποιοι μουρμουρίζουν αλλά κανείς δεν σηκώνει το χέρι του, εκτός από
τον καινούριο :
- Ο Πάτρικ Χένρυ το 1775 στη Φιλαδέφεια, απαντά.
- Μπράβο, παιδί μου, Σουζούκι, και ποιος είπε "Κυβέρνηση του λαού, από
το λαό και για το λαό"; ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
- Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863 στο Γκέτυσμπουργκ, απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει :
- Ντροπή σας. Ο Σουζούκι είναι γιαπωνέζος και ξέρει την αμερικανική
ιστορία καλύτερα από σας
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια μικρή φωνή από τα πίσω θρανία :
- Ρε, δεν πάτε να γαμηθείτε όλοι, μαλάκες γιαπωνέζοι.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Ο Σουζούκι σηκώνει το χέρι του και χωρίς να περιμένει λέει :
- Ο στρατηγός Μακάρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι
Ιακόκα, το 1982 στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς.
Η τάξη βυθίζεται στη σιωπή. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
- Ποιος το είπε αυτό;;; ξαναρωτάει με το ίδιο βλοσυρό ύφος η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι :
- Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος, στον πρωθυπουργό Τανάκα κατά τη διάρκεια
επίσημου δείπνου στο Τόκιο το 1991.
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει :
- Ρε δε μας παίρνεις καμιά πίπα, λέω γω.
Και ο Σουζούκι, ψύχραιμα :
- Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λουίνσκι, 22 Δεκεμβρίου του 1997, στο οβάλ
γραφείο του Λευκού Οίκου.
Δυο τρεις μαθητές πετάγονται και φωνάζουν :
- Α γαμήσου ρε μαλακισμένο, Σουζούκι.
Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
- Βαλεντίνο Ρόσι, παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, σιρκουί της
Νότιας Αφρικής, το 2002.
Κόλαση στην τάξη, άλλοι μαθητές ουρλιάζουν, άλλοι πετάνε καρέκλες, η
δασκάλα έχει σωριαστεί λιπόθυμη και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και
μπαίνει ο διευθυντής :
- Ε, μα την Παναγία δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο.
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι :
- Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Καραμανλής, το 2009, στο
τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του.
Σάββατο 5 Ιουνίου 2010
Το απομεσήμερο ενός φαύλου
Τράβα αγωγιάτη, καρότσα τράβα,
τράβα να φτάσουμε γοργά στην Κάβα!
Φύσα βαπόρι, βόα μηχανή,
να 'ρθούμε πρώτοι εμείς! - οι στερνοί.
Τα στερνοπαίδια και τ' αποσπόρια
και τ' αποβράσματα και τ' αποφόρια
μιας μάχης που ήτανε γι' άλλα κορμιά
για μάτια αλλιώτικα κι άλλη καρδιά.
Πολιτικάντηδες, καραβανάδες,
ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες,
μούργοι, μουνούχοι και θηλυκά -
τράβα αγωγιάτη! βάρα αμαξά!
Φτωχή Πατρίδα, στα μάγουλά σου
μαχαίρια γράφουνε το γολγοθά σου·
μάνα λιοντόκαρδη, μάνα ορφανή,
κοίτα αν αντέχεις τέτοια πομπή:
το ματσαράγκα, το φαταούλα
με μπογαλάκια και με μπαούλα·
τη χύτρα που έβραζε κάθε βρωμιά
λες και την άδειασαν όλη μεμιά
σ' αυτούς ανάμεσα τους ήπιους λόφους
όπου μας κλείσανε σαν υποτρόφους
ενός αδιάντροπου φρενοβλαβή
που στο βραχνά του παραμιλεί.
Δες το σελέμη, δες και το φάντη
πώς θυμιατίζουνε τον ιεροφάντη
που ρητορεύεται λειτουργικά
μπρος στα πιστά του μηρυκαστικά.
Μαυραγορίτες από τα Νάφια
της προσφυγιάς μας άθλια σινάφια,
γύφτοι ξετσίπωτοι κι αρπαχτικοί,
λένε, πατρίδα, πως πάνε εκεί
στα χώματά σου τα λαβωμένα
γιατί μαράζωσαν, τάχα, στα ξένα
και δεν μπορούνε χωρίς εσέ -
οι φαύλοι: τρέχουνε για το λουφέ.
του Γιώργου Σεφέρη
τράβα να φτάσουμε γοργά στην Κάβα!
Φύσα βαπόρι, βόα μηχανή,
να 'ρθούμε πρώτοι εμείς! - οι στερνοί.
Τα στερνοπαίδια και τ' αποσπόρια
και τ' αποβράσματα και τ' αποφόρια
μιας μάχης που ήτανε γι' άλλα κορμιά
για μάτια αλλιώτικα κι άλλη καρδιά.
Πολιτικάντηδες, καραβανάδες,
ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες,
μούργοι, μουνούχοι και θηλυκά -
τράβα αγωγιάτη! βάρα αμαξά!
Φτωχή Πατρίδα, στα μάγουλά σου
μαχαίρια γράφουνε το γολγοθά σου·
μάνα λιοντόκαρδη, μάνα ορφανή,
κοίτα αν αντέχεις τέτοια πομπή:
το ματσαράγκα, το φαταούλα
με μπογαλάκια και με μπαούλα·
τη χύτρα που έβραζε κάθε βρωμιά
λες και την άδειασαν όλη μεμιά
σ' αυτούς ανάμεσα τους ήπιους λόφους
όπου μας κλείσανε σαν υποτρόφους
ενός αδιάντροπου φρενοβλαβή
που στο βραχνά του παραμιλεί.
Δες το σελέμη, δες και το φάντη
πώς θυμιατίζουνε τον ιεροφάντη
που ρητορεύεται λειτουργικά
μπρος στα πιστά του μηρυκαστικά.
Μαυραγορίτες από τα Νάφια
της προσφυγιάς μας άθλια σινάφια,
γύφτοι ξετσίπωτοι κι αρπαχτικοί,
λένε, πατρίδα, πως πάνε εκεί
στα χώματά σου τα λαβωμένα
γιατί μαράζωσαν, τάχα, στα ξένα
και δεν μπορούνε χωρίς εσέ -
οι φαύλοι: τρέχουνε για το λουφέ.
του Γιώργου Σεφέρη
Κραυγή περί δικαίου
Αφού κατά βαρβάρων Γερμανών
δεν θέλησε η Ελλάς να πολεμήσει
δίκαιον βρίσκω τον αποκλεισμόν
και δίκαιον από πείνα να ψοφήσει.
Μα το φτωχό το ζώο να πεθαίνει
της πείνας για δική μας μοχθηρία!
Σκεφτείτε το, Λαοί πολιτισμένοι…
Σ’ αυτό, φοβούμαι, γίνεται αδικία.
Σεις έχετε εταιρείες για τα ζώα…
Ερεύξομαι προς ταύτας μετά θάρρους:
Ερρέτω ο πταίστης! σώσατε τ’ αθώα
τ’ άλογα, τα μουλάρια, τους γαϊδάρους…
Δίκαιον όμως ο οίκτος ν’ απλωθεί
κι εις τους εκ του ποιμνίου του Μεσσία,
κι αθώους κι αυτούς δικαίως να τους δεχθεί
στην Κιβωτό της μέσα η σωτηρία.
Μικέλης Άβλιχος (1844-1917).
δεν θέλησε η Ελλάς να πολεμήσει
δίκαιον βρίσκω τον αποκλεισμόν
και δίκαιον από πείνα να ψοφήσει.
Μα το φτωχό το ζώο να πεθαίνει
της πείνας για δική μας μοχθηρία!
Σκεφτείτε το, Λαοί πολιτισμένοι…
Σ’ αυτό, φοβούμαι, γίνεται αδικία.
Σεις έχετε εταιρείες για τα ζώα…
Ερεύξομαι προς ταύτας μετά θάρρους:
Ερρέτω ο πταίστης! σώσατε τ’ αθώα
τ’ άλογα, τα μουλάρια, τους γαϊδάρους…
Δίκαιον όμως ο οίκτος ν’ απλωθεί
κι εις τους εκ του ποιμνίου του Μεσσία,
κι αθώους κι αυτούς δικαίως να τους δεχθεί
στην Κιβωτό της μέσα η σωτηρία.
Μικέλης Άβλιχος (1844-1917).
Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
Μήνυμα "ευρωπαίου πολίτη" από άλλη δημοκρατική χώρα της Ευρώπης:
Όταν ήρθα στην Ισπανία πήγα στο Δημαρχείο να δηλωθώ (νόμος!) για να πάρω άδεια παραμονής και άδεια εργασίας (και ας είμαι πολίτης χώρας τηςE.E).
Εκεί μου ζήτησαν:
1) Αντίγραφο ποινικού μητρώου από την χώρα από την οποία κατάγομαι (Ελλάδα).
2) Αντίγραφο ποινικού μητρώου από την χώρα από την οποία ήρθα στην Ισπανία (Γερμανία).
Τα δυο παραπάνω για να βεβαιωθούν ότι δεν πήγα "κυνηγημένος" στην Ισπανία να ζήσω. Κατόπιν ήλεγξαν επιτόπου εάν έχω διεθνές ένταλμα σύλληψης από Europol η Ιντερπόλ.
3) Με έστειλαν στο ΙΚΑ της Καταλονίας όπου έπρεπε να κάνω εξετάσεις για Ηπατίτιδα, Σύφιλη, AIDS, φυματίωση και λοιπές κολλητικές αρρώστιες.
4) Έπρεπε να κάνω ένορκη δήλωση ότι εκείνη τη στιγμή δεν διώκομαι σε καμία χώρα για ποινικό αδίκημα και ούτε γίνεται αστυνομική / δικαστική ερευνά εις βάρος μου (και ας μην έχει γίνει ακόμη το δικαστήριο).
Εφόσον προσκόμισα όλα τα παραπάνω έπρεπε να βρω σπίτι να μείνω. Στο μεσοδιάστημα εμένα σε Ξενοδοχείο, καθότι στην Ισπανία απαγορεύεται ιδιοκτήτης να νοικιάσει σπίτι σε αλλοδαπό, εφόσον δεν έχει άδεια παραμονής και εφόσον δεν πάει με τον υποψήφιο νοικάρη στο τοπικό αστυνομικό τμήμα όπου πρέπει να ελέγξει τον νοικάρη η αστυνομία και να δώσει συγκατάθεση!!!
Η τιμωρία είναι κατάσχεση του διαμερίσματος!!!
Μου βγήκε η άδεια παραμονής (για έξι μήνες αρχικά) και άρχισα να ψάχνω σπίτι.
Βρήκα σπίτι και πήγα με τον ενοικιαστή στο πλησιέστερο τμήμα όπου η αστυνομία έλεγξε και εμένα και την άδεια παραμονής μου και έδωσε τη συγκατάθεση της.
Με αυτό το χαρτί πήγα ξανά στο δημαρχείο και κατόπιν πήρα άδεια εργασίας και πήρα και από την Εφορία ΑΦΜ.
Έως ότου βρω δουλειά έπρεπε να πληρώνω το ΙΚΑ από την τσέπη μου (90Euro το μήνα) ώστε να είμαι ασφαλισμένος.
Κατόπιν αυτών μου συνέστησαν να διαβάσω μερικά χωρία του ισπανικού δικαίου (όσον αφορά τι είναι ποινικά αδικήματα, τι πλημμελήματα κτλ.) και με ενημέρωσαν ότι εάν αρχικά τον πρώτο χρόνο υποπέσω σε σοβαρό αδίκημα τότε θα απελαθώ σούμπιτος (sic) προς την χώρα από την οποία κατάγομαι (όχι σε αυτήν από την οποία πήγα εκεί) και θα παρακρατηθεί η τυχόν περιουσία μου (λογαριασμοί σε ισπανικές τράπεζες) από το ισπανικό κράτος!
Σημειωτέον ότι εγώ ήρθα Μετανάστης στην Ισπανία και όχι Λαθρομετανάστης (όπου οι διαδικασίες είναι πολύ πιο δύσκολες για να πάρεις άδεια παραμονής, σχεδόν αδύνατο).
Ρωτώ λοιπόν τους βαθιά δημοκρατικούς συνέλληνες:
Στην Ελλάδα, ποιός από τους λαθρομετανάστες θα πέρναγε επιτυχώς την παραπάνω διαδικασία;
Το σχέδιο του Κίσινγκερ είναι σε πλήρη εφαρμογή για το «σπάσιμο» της Ελληνικής ρίζας και οι ξεφτίλες πολιτικοί μας βάζουν εκατοντάδες λαθρομετανάστες σε αυτή την χώρα εκτελώντας κατά γράμμα το σχέδιο αυτό.
ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!! ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ!!!!!!
Δείτε πόσο ύπουλα ο Λαζόπουλος μετά από «μεγάλες αποκαλύψεις» γελοιοποιεί αυτούς που ασχολούνται με το πρόβλημα.
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους και είναι ήδη πάνω από 2.000.000...........................................................................
Tasos Ellinas ksipnistere.blogspot.com
Οι Γερμανοί διαγράφουν Ελληνικά νησιά
Όπως βλέπετε από τον χάρτη, που κυκλοφόρησε στα Γερμανικά με τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (!) και διανέμετε σε πολλά αντίτυπα για την ενημέρωση Γερμανόφωνου Ευρωπαϊκού κοινού, τα Ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα δεν ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά στην Τουρκία. Σε αντάλλαγμα και για στάχτη στα μάτια μας δίνουν την Ίμβρο.
Αυτός ο μελετημένος χάρτης, φτιαγμένος από επαγγελματίες, είναι καθαρά μία απόδειξη ότι η Τουρκία έχει τους Γερμανόφωνους συμμάχους της εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αυτό το τρανταχτό στοιχείο, σε συνδυασμό με την Γερμανική εκστρατεία δυσφήμισης του Ελληνικού λαού μπορεί να οδηγήσει σε κάποια εσφαλμένα ή σωστά συμπεράσματα, για μία νέα Γερμανοτουρκική υπόγεια συμμαχία, παρόμοια με αυτές που είχαν οι δύο χώρες τόσες φορές μέχρι τώρα.
Η Γερμανική συμπεριφορά της Ντόϊτσε Μπάνκ μόνο Τέταρτο Ράϊχ μπορεί να θυμίσει. Πόλεμο και διάλυση της ΕΕ προβλέπουν σενάρια που πρόσφατα δημοσίευσε η Ντόϊτσε Μπάνκ, και η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη για όλα. Η Γερμανία με το ευρώ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις εξαγωγές της Κίνας, και αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί σε κατάρρευση, διότι είναι βιομηχανική χώρα που λόγω σοβαρής αρτηριοσκλήρυνσης στη σκέψη και λόγω μεγάλης πληθυσμιακής γήρανσης, δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική σε βάθος χρόνου. Η οικονομική κατάρρευση της Γερμανίας είναι ζήτημα χρόνου, και αυτό προσπαθεί να κρύψει από τον λαό της, ρίχνοντας πρώτα ευθύνες σε άλλους. Αυτό που προβάλει η Γερμανική προπαγάνδα στο κοινό της σαν κύρια πηγή των προβλημάτων της είναι η ενεργειακή της εξάρτηση από άλλους, αλλά πάνω από όλα κατηγορεί τους άχρηστους εταίρους της, τα PIGS, δηλαδή τα γουρούνια όπως λένε του Ευρωπαϊκού νότου.
Κάποιοι Γερμανοί έχουν φτάσει και πάλι σε ακρότητες, και πρέπει να ερευνηθεί εάν ανήκουν στους ίδιους κύκλους που αρνούνται τις αποζημιώσεις προς την Ελλάδα.
Πρέπει επίσης να ερευνηθεί κατα πόσο αυτοί οι κύκλοι είναι απευθείας απόγονοι των εγκληματιών εκείνων οι οποίοι έκαναν τα απίστευτα άγνωστα και άγρια μαζικά εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού λαού κατα τη διάρκεια της Κατοχής, εμπνευσμένοι από ρατσιστικές ιδεολογίες. Ας μην ξεχνάμε ότι την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας πάλι η Γερμανία την ξεκίνησε, με μεγάλες αποστολές παράνομου οπλισμού και παραστρατιωτικών νεοναζιστών εθελοντών, διότι ποτέ δεν της συγχώρησε την αντίσταση κατα τη διάρκεια του Β πολέμου. Μόνο μετά τις ενέργειες της Γερμανίας μπήκε και η Αμερική στο παιχνίδι, για να πάρει και αυτή μέρος από την πίτα. Άς μη μας πιάνει πανικός για το τι μέλει γενέσθαι. Όλα δείχνουν ότι η Ναζιστική φιλοσοφία δεν έχει ηττηθεί.
Η διάλυση της ΕΕ και ο πόλεμος για την Γερμανία γίνετε και πάλι πιθανή λύση. Άν κάποιοι Γερμανοί και κάποιοι Ρώσοι ίσως, υποκύψουν στον πειρασμό της συμμαχίας με την Οθωμανία, διότι αυτή τους ανοίγει τις μεγάλες Ισλαμικές αγορές τις οποίες έχουν ανάγκη, υπάρχουν αρκετοί ακόμη οι οποίοι μπορούν να καταστρέψουν κάθε όνειρο για διαμελισμό του Αιγαίου. Ας είμαστε ρεαλιστές, η Τουρκία με την υπόθαλψη των τρομοκρατών που επιτίθενται στην Ρωσία και με την τεράστια οικονομική της παρουσία εντός Ρωσίας, πέτυχε να την κάμψει και να την κάνει σύμμαχο. Την άλλη μέρα που η Ρωσία αποφασίσει να κινηθεί ενάντια στην Τουρκία, θα ξεσηκωθεί το Ισλαμικό στοιχείο της Ρωσίας ενάντιά της με πλήθος τρομοκρατικών ενεργειών. Η δυναμική του Ισλαμισμού εντός και νότια της Ρωσίας είναι τεράστια. Μόνο με συμμαχία με το Ισλάμ μπορεί να επιβιώσει η Ρωσία. Προς το παρόν, η στρατηγική ανικανότητα των Αμερικανών πέτυχε να δώσει την Ρωσία στην αγκαλιά του Ισλάμ.
Από την αρχή της Επανάστασης του 1821 μέχρι σήμερα το ζήτημα επιλογής συμμάχων είναι αυτό που συχνά διαιρεί τον Ελληνισμό, με τραγικές συνέπειες. Η όλη αντιπαράθεση μεταξύ Βασιλικών - Βενιζελικών και αργότερα Αριστερών - Δεξιών ήταν ακριβώς αποτέλεσμα επιλογής διαφορετικών συμμάχων (Κεντρικές Δυνάμεις versus Αντάντ, Αγγλοαμερικάνοι versus Ρώσων). Σφαχτήκαμε μεταξύ μας βασικά επειδή πιστέψαμε ότι μόνο με τους μεν ή τους δε μπορεί η Ελλάς να πάει μπροστά, και έτσι τελικά κάναμε εισαγωγή στην Ελλάδα διεθνών κρίσεων και αντιπαραθέσεων. Ένα σημαντικό δεδομένο, το οποίο πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ποιοι είναι οι σύμμαχοι της Τουρκίας.
Η Τουρκία παραμένει εχθρός: δεν αναγνωρίζει τις γενοκτονίες, δεν αποζημιώνει, δεν ελευθερώνει την Κύπρο, παραβιάζει, ζητάει συνεχώς επέκταση, δεν εγκαταλείπει τον χώρο τον οποίο κατέλαβε με αλλεπάλληλους συνεχείς και αιματηρούς επεκτατικούς πολέμους. Ελλάδα και Τουρκία ίσως δεν πρέπει να βρίσκονται στις ίδιες συμμαχίες, για τον απλούστατο λόγο του ότι οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται το μέγεθός τους και την σπουδαιότητά τους μέσα στην κοινή συμμαχία, πάντα σε βάρος της Ελλάδας. Από αυτής της πλευράς, η μεταπολεμική μας επιλογή κοινών συμμάχων με την Τουρκία ήταν λανθασμένη, αλλά αναπόφευκτη. Επιβλήθηκε από όλους τους ξένους, και από τον ίδιο τον Στάλιν, ο οποίος έδωσε την Ελλάδα στην λεγόμενη Δύση για να πάρει άλλα ανταλλάγματα. Η ουσιαστική ατιμωρησία των συνεργατών των Γερμανών και η επιβολή του ανεπιθύμητου βασιλέα ήταν μία τραγική εξέλιξη που οδήγησε στον εμφύλιο και την βίαια πρόσδεση της Ελλάδος στο άρμα της Δύσης, με όλα τα μαζικά βασανιστήρια και τις απίστευτες εκκαθαρίσεις και διώξεις που έγιναν. Η ατιμωρησία των φασιστών δοσίλογων κατά την άποψή μου είναι η πηγή των μεγαλυτέρων προβλημάτων που σήμερα αντιμετωπίζουμε σαν χώρα και κοινωνία και αυτό είναι μεγάλο θέμα για ανάλυση. Το ζήτημα τώρα είναι πως ενωμένοι θα αντιμετωπίσουμε την κρίση και με ποιους συμμάχους. Οι συσχετισμοί αλλάζουν συνεχώς, και δεν πρέπει να είμαστε αγκυλωμένοι και αμετακίνητοι στο θέμα αυτό.
Γράφει ο Γιώργος Σιδηρούντιος
Περισσότερα στοιχεία σχετικά με το ποιοι ακριβώς εξέδωσαν αυτό το χάρτη και σε ποιο ακριβώς έντυπο, μπορείτε να δείτε στο http://www.europa.steiermark.at/cms/beitrag/11003342/6360831/
Ενα σενάριο κλιμάκωσης...
Η Τουρκία προσπαθεί να κατοχυρώσει την επιστροφή της στη Μεσανατολική Σκηνή και να καταστεί συμμέτοχος κάθε φόρμουλας συνολικής επίλυσης της Αραβοϊσραηλινής Διένεξης, μια στόχευση που καταγράφεται από το Ισραήλ ως απειλή για τα ζωτικά του συμφέροντα.
Πού μπορεί να φθάσει η αντιπαράθεση των δύο πρώην συμμάχων που σφράγισε την αιματηρή παρεμπόδιση από τις ισραηλινές δυνάμεις της ανθρωπιστικής νηοπομπής προς τη Γάζα;
Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, τα πεδία άσκησης πίεσης προς την Αγκυρα είναι το Αρμενικό και το Κουρδικό. Ως προς το πρώτο η συνεργασία του φιλοϊσραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ με το αρμενικό μπορεί να οδηγήσει στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Ολομέλεια του Κογκρέσου με ολέθριες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Αγκυρας-Ουάσιγκτον. Ως προς το δεύτερο, είναι γνωστή η εμπλοκή της Μοσάντ στο Κουρδικό Αντάρτικό εντός του Ιράκ από την δεκαετία του '60 και πολύ πρόσφατες οι τουρκικές κατηγορίες για εκπαίδευση και εξοπλισμό των δυνάμεων του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ από την ίδια υπηρεσία.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, το πεδίο κλιμάκωσης των πιέσεων προς το Ισραήλ θα ήταν η στρατιωτική συνεργασία με τη Συρία που θα μπορούσε να φθάσει μέχρι και σε ενίσχυση της ισχύος της Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, μια κίνηση επιθυμητή τόσο από τη Βηρυτό όσο και από τη Δαμασκό, καθώς έτσι θα τερματιζόταν η αποκλειστική επιρροή της Τεχεράνης.
Τι σημαίνουν αθροιστικά τα παραπάνω; Πολύ απλά ότι υπάρχει μια ισορροπία στη δυνατότητα κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης, που δεν συμφέρει καμιά πλευρά:
-Ανάφλεξη στο Κουρδικό εντός και εκτός Τουρκίας με νέο γύρο επιχειρήσεων του ΡΚΚ θα δημιουργούσε περιπλοκή στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν, αλλά και θα προκαλούσε ρήξη στις πρόσφατα εξομαλυνθείσες σχέσεις της Αγκυρας με την ηγεσία της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας στο Βόρειο Ιράκ. Επιπλέον κίνδυνος για νέα αντιπαράθεση ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κουρδικό.
-Στρατιωτική Συνεργασία Τουρκίας-Συρίας και πολύ περισσότερο στήριξη της Αγκυρας στην Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο θα ήταν σοβαρή ανατροπή σε βάρος του Ισραήλ: Στα σύνορα με το Λίβανο και με τη Συρία θα αντιμετώπιζε στην ουσία τη συνολική ισχύ της Τριπλής Συμμαχίας, Αγκυρας, Δαμασκού και Τεχεράνης.
Η παραπάνω ισορροπία κλιμάκωσης λογικά θα πρέπει να λειτουργήσει αποτρεπτικά κυρίως για το Ισραήλ, καθώς κινδυνεύει να προκαλέσει την μετάλλαξη της σημερινής τουρκικής ρητορικής και πολιτικής εμπλοκής στο Μεσανατολικό σε πραγματική επί τόπου εμπλοκή.
Η πλήρης ή όχι επικράτηση του Ερντογάν στην εσωτερική σύγκρουση με το Κεμαλικό Κατεστημένο θα κρίνει αν η διάρρηξη της Συμμαχίας Ισραήλ-Τουρκίας είναι μη αντιστρέψιμη: Είναι γνωστό ότι το Κεμαλικό Κατεστημένο ταυτίζεται με το Ισραήλ και το Πολιτικό Ισλάμ με τον Αραβομουσουλμανικό Κόσμο στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ετσι πέραν της επιστροφής στον χώρο της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Αγκυρα βλέπει στην αραβοϊσραηλινή σύγκρουση την αναγωγή σε περιφερειακό επίπεδο της δικιάς της εσωτερικής σύγκρουσης. Με δυο λόγια, η εμπλοκή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή δεν φαίνεται αντιστρέψιμη στο ορατό μέλλον και αργά αλλά σταθερά θα αναδεικνύεται σε βαρύνοντα παράγοντα τόσο μιας παρατεινόμενης αντιπαράθεσης όσο και μιας συνολικής λύσης.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Πού μπορεί να φθάσει η αντιπαράθεση των δύο πρώην συμμάχων που σφράγισε την αιματηρή παρεμπόδιση από τις ισραηλινές δυνάμεις της ανθρωπιστικής νηοπομπής προς τη Γάζα;
Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, τα πεδία άσκησης πίεσης προς την Αγκυρα είναι το Αρμενικό και το Κουρδικό. Ως προς το πρώτο η συνεργασία του φιλοϊσραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ με το αρμενικό μπορεί να οδηγήσει στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Ολομέλεια του Κογκρέσου με ολέθριες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Αγκυρας-Ουάσιγκτον. Ως προς το δεύτερο, είναι γνωστή η εμπλοκή της Μοσάντ στο Κουρδικό Αντάρτικό εντός του Ιράκ από την δεκαετία του '60 και πολύ πρόσφατες οι τουρκικές κατηγορίες για εκπαίδευση και εξοπλισμό των δυνάμεων του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ από την ίδια υπηρεσία.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, το πεδίο κλιμάκωσης των πιέσεων προς το Ισραήλ θα ήταν η στρατιωτική συνεργασία με τη Συρία που θα μπορούσε να φθάσει μέχρι και σε ενίσχυση της ισχύος της Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, μια κίνηση επιθυμητή τόσο από τη Βηρυτό όσο και από τη Δαμασκό, καθώς έτσι θα τερματιζόταν η αποκλειστική επιρροή της Τεχεράνης.
Τι σημαίνουν αθροιστικά τα παραπάνω; Πολύ απλά ότι υπάρχει μια ισορροπία στη δυνατότητα κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης, που δεν συμφέρει καμιά πλευρά:
-Ανάφλεξη στο Κουρδικό εντός και εκτός Τουρκίας με νέο γύρο επιχειρήσεων του ΡΚΚ θα δημιουργούσε περιπλοκή στις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν, αλλά και θα προκαλούσε ρήξη στις πρόσφατα εξομαλυνθείσες σχέσεις της Αγκυρας με την ηγεσία της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας στο Βόρειο Ιράκ. Επιπλέον κίνδυνος για νέα αντιπαράθεση ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κουρδικό.
-Στρατιωτική Συνεργασία Τουρκίας-Συρίας και πολύ περισσότερο στήριξη της Αγκυρας στην Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο θα ήταν σοβαρή ανατροπή σε βάρος του Ισραήλ: Στα σύνορα με το Λίβανο και με τη Συρία θα αντιμετώπιζε στην ουσία τη συνολική ισχύ της Τριπλής Συμμαχίας, Αγκυρας, Δαμασκού και Τεχεράνης.
Η παραπάνω ισορροπία κλιμάκωσης λογικά θα πρέπει να λειτουργήσει αποτρεπτικά κυρίως για το Ισραήλ, καθώς κινδυνεύει να προκαλέσει την μετάλλαξη της σημερινής τουρκικής ρητορικής και πολιτικής εμπλοκής στο Μεσανατολικό σε πραγματική επί τόπου εμπλοκή.
Η πλήρης ή όχι επικράτηση του Ερντογάν στην εσωτερική σύγκρουση με το Κεμαλικό Κατεστημένο θα κρίνει αν η διάρρηξη της Συμμαχίας Ισραήλ-Τουρκίας είναι μη αντιστρέψιμη: Είναι γνωστό ότι το Κεμαλικό Κατεστημένο ταυτίζεται με το Ισραήλ και το Πολιτικό Ισλάμ με τον Αραβομουσουλμανικό Κόσμο στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ετσι πέραν της επιστροφής στον χώρο της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Αγκυρα βλέπει στην αραβοϊσραηλινή σύγκρουση την αναγωγή σε περιφερειακό επίπεδο της δικιάς της εσωτερικής σύγκρουσης. Με δυο λόγια, η εμπλοκή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή δεν φαίνεται αντιστρέψιμη στο ορατό μέλλον και αργά αλλά σταθερά θα αναδεικνύεται σε βαρύνοντα παράγοντα τόσο μιας παρατεινόμενης αντιπαράθεσης όσο και μιας συνολικής λύσης.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
Δεν θα αρχίσω την επιστολή μου με προσφωνήσεις διότι και το αξιότιμον και η κυριότης του εαυτού σας, όλων όσων έχετε εκλεγεί από τον Ελληνικό λαό και έχετε δώσει όρκο να νομοθετείτε, προς το συμφέρον του και προς το συμφέρον της πατρίδος, είναι έννοιες που δυστυχώς δεν φαίνεται να αντιστοιχούν στην προσωπικότητά σας, όπως εκφράζεται από την ημέρα της εκλογής σας μέχρι σήμερα.
Η Ελλάδα δέχτηκε το τελευταίο διάστημα την σφοδρότερη επίθεση της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (του θηρίου δηλαδή της Νέας Εποχής) άπό τότε που αυτή (η ΠΤΕ) με ηγέτες τον Ρόθτσιλντ και τον Ροκφέλερ ανέλαβε ( όπως εκείνοι και όλοι οι υποταγμένοι σ΄αυτούς πιστεύουν) τις τύχες του Κόσμου. Οι λόγοι και προφανείς είναι και έχουν αναλυθεί επαρκώς από πολλούς και έγκυρους επιστήμονες.
Συνοπτικά δε αναφέρω, την γαιοστρατηγική θέση της Ελλάδας , τις γαιοοικονομικές δυνατότητές της την πολιτισμική κληρονομιά της αλλά πάνω απ΄όλα το αδούλωτο πνεύμα του Ελληνικού λαού που εδράζεται στα ακλόνητα θεμέλια της Ορθοδοξίας και της αγάπης του πρός το Έθνος και την όντως Δημοκρατία.
Η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, αντιλαμβάνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα από καιρό καλά οργανωμένο σχέδιο της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας που στοχεύει στην απόλυτη διάλυση του Εθνους, της Πίστης, της Παιδείας της Εθνικής ανεξαρτησίας και αυτής ακόμη της στοιχειώδους αξιοπρέπειας με την οποία δικαιούται να ζεί και να υπάρχει κάθε άνθρωπος. Σχέδιο που δυστυχώς έχει εκτελεστές τους ίδιους τους κυβερνήτες του!
Και πάλι συνοπτικά θα αναφέρω:
α)Την απόδοση ιθαγένειας (και όχι υπηκοότητας) στους μετανάστες ορισμένου χρόνου, που εκτός από την ψηφοθηρία, σκοπό έχει κυρίως την ανάμειξη του Ελληνικού πληθυσμού με τον μεταναστευτικό πληθυσμό.
β) Τον "Καλλικράτη" που εκτός από τον υδροκεφαλισμό και την δημιουργία φέουδων, κύριο στόχο έχει την αποδομή του λεγόμενου τοπικισμού, της αγάπης δηλαδή πρός την ιδιαίτερη πατρίδα, κύριου συνεκτικού συστατικού του Έθνους και πηγή της αγάπης πρός την σύνολη πατρίδα, την Ελλάδα.
γ) Την άποδόμηση της Εθνικής Παιδείας, και την αντικατάσταση της Ορθόδοξης Πίστης μας με τον συγκριτισμό, με την τοποθέτηση στην γ.γραμματεία του ακρωτηριασμένου από τον εθνικό και θρησκευτικό του τίτλο υπουργείου, της γνωστής για τις αντεθνικές (και άρα ανθελληνικές) θέσεις της, Θ. Δραγώνα, η οποία ήδη έχει δώσει "καρπούς" ΄("Το σπίτι του Κεμάλ" την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων, η ιδιότυπη δίωξη της Χαράς Νικοπούλου κλπ.) και μέλλεται να δώσει και άλλους με την περικοπή της ύλης, (ασφαλώς της ιστορίας που ενοχλεί την Τουρκία), του μαθήματος των θρησκευτικών κ.ά.
δ) Την πλήρη αμφισβήτηση κατ΄αρχήν και απώλεια στην συνέχεια, της Εθνικής κυριαρχίας, με την εγκατάλειψη της υποθέσεως των Πομάκων της Θράκης τον ενδοτισμό στην υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων, την προώθηση της "ελληνοτουρκικής φιλίας" (δηλαδή της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και την σταδιακή αναγωγή της Θράκης ως ζώνης "φιλίας") εξ ού και η κατάργηση των υπουργείων-συμβόλων "Αιγαίου" και "Μακεδονίας- Θράκης" και φυσικά την προώθηση ενός νέου σχεδίου-κλώνου Ανάν για το Κυπριακό.
ε)Τον επαίσχυντο διεθνή διασυρμό της χώρας που εμφανίστηκε στην ΕΕ ως αναξιόπιστη από τον ίδιο τον υπουργό της, την συνεχή βραδύτητα λήψεως σοβαρών και ουσιαστικών μέτρων, όπως άριστοι επιστήμονες επεσήμαιναν ήδη από τον Οκτώβριο του 2009 (π.χ. ο διαπρεπής πρώην υπουργός Μ. Δρεττάκης), την λήψη στη συνέχεια μέτρων πιό επαχθών και ζημιογόνων για την οικονομία από εκείνα που κατήγγελαν προεκλογικά (περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, αβάσταχτη και παντελώς άδικη φορολόγηση κ.α.) και τέλος, αφου σκοπίμως απερρίφθη κάθε προσφορά δανεισμού από άλλες χώρες όπως η Κίνα, την άθλια (δήθεν αναγκαστική) υπαγωγή της χώρας στην μέγγενη του ΔΝΤ και των απαράδεκτων για εταίρους όρων της ΕΕ, προκειμένου να δανειστούμε χρήματα, για να τα δώσουμε στους παλαιότερους δανειστές, οδηγούμενοι σε ανεξέλεγκτη χρεωκοπία, αντί της καταγγελίας του παράνομα αυξημένου χρέους από την Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία και τον εκτελεστικό βραχίονα της οικονομικής της τρομοκρατίας που είναι οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες και οι «οίκοι αξιολόγησης».
Έλληνες νομοθέτες, η πράξεις σας την κρίσιμη αυτή ώρα δεν δείχνουν ότι έχετε επαρκώς αντιληφθεί, τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί την χώρα του να σύρεται σιδηροδέσμια στο βάραθρο από εκείνους που με ειδεχθές θράσος αυτοαποκαλούνται σωτήρες της!
Έχετε φαίνεται μεγάλη εμπιστοσύνη στους αγορασμένους δημοσιογράφους που καθημερινά προπαγανδίζουν τον μονόδρομο του κρημνού και τους «σωτήρες».
Όμως ούτε οι μισθοί ανεβαίνουν, ούτε οι αδικίες αποκαθίστανται αλλ΄ούτε οι «σωτήρες» θα σωθούν με την προπαγάνδα!
Ο λαός εξαθλιώνεται και επομένως εξαγριώνεται. Ακούω ήδη τον αχό της οργής του να ξεχειλίζει κι αλλοίμονο σε σας και στους ανερυθρίαστους προπαγανδιστές σας, όταν το ηφαίστιο εκραγεί!
Απευθύνομαι σε όλους, διότι η Πατρίδα καίγεται κι εσείς σκαρφίζεστε τρόπους να διασωθείτε, φορώντας τα ρούχα σας αλλιώς, ψελλίζοντας μέσα απ΄τα δόντια σας, ανοησίες περί διαφάνειας, πάταξης της διαφθοράς κι άλλα ηχηρά προσόμοια μιας αμετανόητης μανίας, για την προ-βολή σας και την διατήρηση της καρέκλας σας.
Αλλά και η αριστερά κρατάει τον ίσο παίζοντας με το βιολί της την ίδια μονότονη όσο και θλιβερή νότα του «γκρεμίστε, αλλά μη με ρωτάτε τί θα χτίσουμε».
Οι εξεταστικές σας επιτροπές καρναβαλική υποτίμηση της νοημοσύνης μας , σας είναι χρήσιμες για να πληρωθείτε κι από πάνω, πετώντας θεατρινίστικα μαχαίρια ο ένας κατά του άλλου κι έτσι νομίζετε πως θα εκτονώσετε την λαϊκή οργή, που διαχέεται διογκούμενη μέρα με την ημέρα.
ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΛΟΙ!
Όποιος είναι τίμιος δεν μπορεί να συναινεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, στον διαμελισμό της οντότητας της χώρας!
Δεν μπορεί να παρακολουθεί να σφαγιάζονται οι γέροντες και οι νέοι με συντάξεις και μισθούς πολύ κατώτερους της ελεημοσύνης, σε μια χώρα πάμπλουτη, επειδή οι υπηρέτες των τραπεζιτών αποφάσισαν να παραδώσουν τον πλούτο της χώρας, στους κυρίους τους!
Δεν μπορεί πρωτίστως κανείς έντιμος νομοθέτης να νομιμοποιεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, την κατάφωρη κατάλυση της Δημοκρατίας!
Στην αρχαία Δημοκρατία, που μόνο το όνομά της επικαλείσθε, θα είχαν ανακληθεί τα αξιώματα των κυβερνώντων, θα είχαν δημευθεί οι περιουσίες πολλών, οι περισσότεροι θα ήσαν εξοστρακισμένοι και ορισμένοι θα είχαν αντιμετωπίσει καί αυτήν την ποινή του θανάτου!
Εάν είστε αξιότιμοι κύριοι, ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ!!!
Αφήστε έκθετους και ολομόναχους τους ξεδιάνροπους ψεύτες που λήστεψαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, σε μια χωρίς προηγούμενο αποχή από την δολοφονία της Ελλάδας και την κατάλυση της Δημοκρατίας που συντελείται!
Κι εσείς βουλευτές της «πλειοψηφίας» άν έχει μείνει ίχνος τιμιότητας μέσα στην ψυχή σας, ρίξτε την επίορκη κυβέρνηση, για να μιλήσει ξανά ο λαός!!!
Πλούτος στη χώρα υπάρχει, άρα υπάρχουν και λύσεις και δόξα τω Θεώ εκατοντάδες χιλιάδες λαμπρά μυαλά για να τις κάνουν πράξη!
Εάν συνεχίσετε να κωφεύετε, η οργή του λαού, θα σας αφανίσει!
Δεν θα μείνει ούτε κάν η ανάμνησή σας!
Εγώ που γράφω με πόνο αυτές τις γραμμές, είμαι ένας άσημος ποιητής, ένα τίποτε του σύμπαντος, αλλά αφού κανείς από τους λεγόμενους πνευματικούς ανθρώπους (πλήν του Θεοδωράκη)
δεν μιλάει, είπα να σας τα πώ εγώ για λογαριασμό τους, μην πείτε πως δεν βρέθηκε κάποιος να σας μιλήσει έτσι κοφτά και σταράτα!
Και ο Θεός γνωρίζει πως αυτή η επιστολή είναι γραμμένη με το αίμα της ψυχής μου, άγρυπνες νύχτες που κλαίω και προσεύχομαι για την Πατρίδα μας, είναι γραμμένη ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΤΕ!
Θέλω όμως να κλείσω με ένα τελευταίο μήνυμα, πρός τους αμετανόητους υπηρέτες των τραπεζιτών της Μπίλντεμπεργκ:
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, πολύ περισσότερο δεν μπαίνει στον ομαδικό τάφο που ετοιμάζει η Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία για τις χώρες και τους λαούς του κόσμου.
Η Ελλάδα θα απαντήσει στην ΠΤΕ με ΠΤΥΕΛΑ
Και πάνω απ΄όλα, στην Ορθόδοξη Ελλάδα με τα εκατομμύρια των μαρτύρων, τα τρισεκατομύρια ευρωδολάρια της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας είναι πενταροδεκάρες!
ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ!
ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΕΙ!
Με τιμή
Γ.Β.
Του Γιώργου Βολουδάκη
Η Ελλάδα δέχτηκε το τελευταίο διάστημα την σφοδρότερη επίθεση της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (του θηρίου δηλαδή της Νέας Εποχής) άπό τότε που αυτή (η ΠΤΕ) με ηγέτες τον Ρόθτσιλντ και τον Ροκφέλερ ανέλαβε ( όπως εκείνοι και όλοι οι υποταγμένοι σ΄αυτούς πιστεύουν) τις τύχες του Κόσμου. Οι λόγοι και προφανείς είναι και έχουν αναλυθεί επαρκώς από πολλούς και έγκυρους επιστήμονες.
Συνοπτικά δε αναφέρω, την γαιοστρατηγική θέση της Ελλάδας , τις γαιοοικονομικές δυνατότητές της την πολιτισμική κληρονομιά της αλλά πάνω απ΄όλα το αδούλωτο πνεύμα του Ελληνικού λαού που εδράζεται στα ακλόνητα θεμέλια της Ορθοδοξίας και της αγάπης του πρός το Έθνος και την όντως Δημοκρατία.
Η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, αντιλαμβάνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα από καιρό καλά οργανωμένο σχέδιο της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας που στοχεύει στην απόλυτη διάλυση του Εθνους, της Πίστης, της Παιδείας της Εθνικής ανεξαρτησίας και αυτής ακόμη της στοιχειώδους αξιοπρέπειας με την οποία δικαιούται να ζεί και να υπάρχει κάθε άνθρωπος. Σχέδιο που δυστυχώς έχει εκτελεστές τους ίδιους τους κυβερνήτες του!
Και πάλι συνοπτικά θα αναφέρω:
α)Την απόδοση ιθαγένειας (και όχι υπηκοότητας) στους μετανάστες ορισμένου χρόνου, που εκτός από την ψηφοθηρία, σκοπό έχει κυρίως την ανάμειξη του Ελληνικού πληθυσμού με τον μεταναστευτικό πληθυσμό.
β) Τον "Καλλικράτη" που εκτός από τον υδροκεφαλισμό και την δημιουργία φέουδων, κύριο στόχο έχει την αποδομή του λεγόμενου τοπικισμού, της αγάπης δηλαδή πρός την ιδιαίτερη πατρίδα, κύριου συνεκτικού συστατικού του Έθνους και πηγή της αγάπης πρός την σύνολη πατρίδα, την Ελλάδα.
γ) Την άποδόμηση της Εθνικής Παιδείας, και την αντικατάσταση της Ορθόδοξης Πίστης μας με τον συγκριτισμό, με την τοποθέτηση στην γ.γραμματεία του ακρωτηριασμένου από τον εθνικό και θρησκευτικό του τίτλο υπουργείου, της γνωστής για τις αντεθνικές (και άρα ανθελληνικές) θέσεις της, Θ. Δραγώνα, η οποία ήδη έχει δώσει "καρπούς" ΄("Το σπίτι του Κεμάλ" την ημέρα της γενοκτονίας των Ποντίων, η ιδιότυπη δίωξη της Χαράς Νικοπούλου κλπ.) και μέλλεται να δώσει και άλλους με την περικοπή της ύλης, (ασφαλώς της ιστορίας που ενοχλεί την Τουρκία), του μαθήματος των θρησκευτικών κ.ά.
δ) Την πλήρη αμφισβήτηση κατ΄αρχήν και απώλεια στην συνέχεια, της Εθνικής κυριαρχίας, με την εγκατάλειψη της υποθέσεως των Πομάκων της Θράκης τον ενδοτισμό στην υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων, την προώθηση της "ελληνοτουρκικής φιλίας" (δηλαδή της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και την σταδιακή αναγωγή της Θράκης ως ζώνης "φιλίας") εξ ού και η κατάργηση των υπουργείων-συμβόλων "Αιγαίου" και "Μακεδονίας- Θράκης" και φυσικά την προώθηση ενός νέου σχεδίου-κλώνου Ανάν για το Κυπριακό.
ε)Τον επαίσχυντο διεθνή διασυρμό της χώρας που εμφανίστηκε στην ΕΕ ως αναξιόπιστη από τον ίδιο τον υπουργό της, την συνεχή βραδύτητα λήψεως σοβαρών και ουσιαστικών μέτρων, όπως άριστοι επιστήμονες επεσήμαιναν ήδη από τον Οκτώβριο του 2009 (π.χ. ο διαπρεπής πρώην υπουργός Μ. Δρεττάκης), την λήψη στη συνέχεια μέτρων πιό επαχθών και ζημιογόνων για την οικονομία από εκείνα που κατήγγελαν προεκλογικά (περικοπές μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, αβάσταχτη και παντελώς άδικη φορολόγηση κ.α.) και τέλος, αφου σκοπίμως απερρίφθη κάθε προσφορά δανεισμού από άλλες χώρες όπως η Κίνα, την άθλια (δήθεν αναγκαστική) υπαγωγή της χώρας στην μέγγενη του ΔΝΤ και των απαράδεκτων για εταίρους όρων της ΕΕ, προκειμένου να δανειστούμε χρήματα, για να τα δώσουμε στους παλαιότερους δανειστές, οδηγούμενοι σε ανεξέλεγκτη χρεωκοπία, αντί της καταγγελίας του παράνομα αυξημένου χρέους από την Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία και τον εκτελεστικό βραχίονα της οικονομικής της τρομοκρατίας που είναι οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες και οι «οίκοι αξιολόγησης».
Έλληνες νομοθέτες, η πράξεις σας την κρίσιμη αυτή ώρα δεν δείχνουν ότι έχετε επαρκώς αντιληφθεί, τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί την χώρα του να σύρεται σιδηροδέσμια στο βάραθρο από εκείνους που με ειδεχθές θράσος αυτοαποκαλούνται σωτήρες της!
Έχετε φαίνεται μεγάλη εμπιστοσύνη στους αγορασμένους δημοσιογράφους που καθημερινά προπαγανδίζουν τον μονόδρομο του κρημνού και τους «σωτήρες».
Όμως ούτε οι μισθοί ανεβαίνουν, ούτε οι αδικίες αποκαθίστανται αλλ΄ούτε οι «σωτήρες» θα σωθούν με την προπαγάνδα!
Ο λαός εξαθλιώνεται και επομένως εξαγριώνεται. Ακούω ήδη τον αχό της οργής του να ξεχειλίζει κι αλλοίμονο σε σας και στους ανερυθρίαστους προπαγανδιστές σας, όταν το ηφαίστιο εκραγεί!
Απευθύνομαι σε όλους, διότι η Πατρίδα καίγεται κι εσείς σκαρφίζεστε τρόπους να διασωθείτε, φορώντας τα ρούχα σας αλλιώς, ψελλίζοντας μέσα απ΄τα δόντια σας, ανοησίες περί διαφάνειας, πάταξης της διαφθοράς κι άλλα ηχηρά προσόμοια μιας αμετανόητης μανίας, για την προ-βολή σας και την διατήρηση της καρέκλας σας.
Αλλά και η αριστερά κρατάει τον ίσο παίζοντας με το βιολί της την ίδια μονότονη όσο και θλιβερή νότα του «γκρεμίστε, αλλά μη με ρωτάτε τί θα χτίσουμε».
Οι εξεταστικές σας επιτροπές καρναβαλική υποτίμηση της νοημοσύνης μας , σας είναι χρήσιμες για να πληρωθείτε κι από πάνω, πετώντας θεατρινίστικα μαχαίρια ο ένας κατά του άλλου κι έτσι νομίζετε πως θα εκτονώσετε την λαϊκή οργή, που διαχέεται διογκούμενη μέρα με την ημέρα.
ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΟΛΟΙ!
Όποιος είναι τίμιος δεν μπορεί να συναινεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, στον διαμελισμό της οντότητας της χώρας!
Δεν μπορεί να παρακολουθεί να σφαγιάζονται οι γέροντες και οι νέοι με συντάξεις και μισθούς πολύ κατώτερους της ελεημοσύνης, σε μια χώρα πάμπλουτη, επειδή οι υπηρέτες των τραπεζιτών αποφάσισαν να παραδώσουν τον πλούτο της χώρας, στους κυρίους τους!
Δεν μπορεί πρωτίστως κανείς έντιμος νομοθέτης να νομιμοποιεί με την παρουσία του στο κοινοβούλιο, την κατάφωρη κατάλυση της Δημοκρατίας!
Στην αρχαία Δημοκρατία, που μόνο το όνομά της επικαλείσθε, θα είχαν ανακληθεί τα αξιώματα των κυβερνώντων, θα είχαν δημευθεί οι περιουσίες πολλών, οι περισσότεροι θα ήσαν εξοστρακισμένοι και ορισμένοι θα είχαν αντιμετωπίσει καί αυτήν την ποινή του θανάτου!
Εάν είστε αξιότιμοι κύριοι, ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ!!!
Αφήστε έκθετους και ολομόναχους τους ξεδιάνροπους ψεύτες που λήστεψαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, σε μια χωρίς προηγούμενο αποχή από την δολοφονία της Ελλάδας και την κατάλυση της Δημοκρατίας που συντελείται!
Κι εσείς βουλευτές της «πλειοψηφίας» άν έχει μείνει ίχνος τιμιότητας μέσα στην ψυχή σας, ρίξτε την επίορκη κυβέρνηση, για να μιλήσει ξανά ο λαός!!!
Πλούτος στη χώρα υπάρχει, άρα υπάρχουν και λύσεις και δόξα τω Θεώ εκατοντάδες χιλιάδες λαμπρά μυαλά για να τις κάνουν πράξη!
Εάν συνεχίσετε να κωφεύετε, η οργή του λαού, θα σας αφανίσει!
Δεν θα μείνει ούτε κάν η ανάμνησή σας!
Εγώ που γράφω με πόνο αυτές τις γραμμές, είμαι ένας άσημος ποιητής, ένα τίποτε του σύμπαντος, αλλά αφού κανείς από τους λεγόμενους πνευματικούς ανθρώπους (πλήν του Θεοδωράκη)
δεν μιλάει, είπα να σας τα πώ εγώ για λογαριασμό τους, μην πείτε πως δεν βρέθηκε κάποιος να σας μιλήσει έτσι κοφτά και σταράτα!
Και ο Θεός γνωρίζει πως αυτή η επιστολή είναι γραμμένη με το αίμα της ψυχής μου, άγρυπνες νύχτες που κλαίω και προσεύχομαι για την Πατρίδα μας, είναι γραμμένη ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΤΕ!
Θέλω όμως να κλείσω με ένα τελευταίο μήνυμα, πρός τους αμετανόητους υπηρέτες των τραπεζιτών της Μπίλντεμπεργκ:
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, πολύ περισσότερο δεν μπαίνει στον ομαδικό τάφο που ετοιμάζει η Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία για τις χώρες και τους λαούς του κόσμου.
Η Ελλάδα θα απαντήσει στην ΠΤΕ με ΠΤΥΕΛΑ
Και πάνω απ΄όλα, στην Ορθόδοξη Ελλάδα με τα εκατομμύρια των μαρτύρων, τα τρισεκατομύρια ευρωδολάρια της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας είναι πενταροδεκάρες!
ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ!
ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΕΙ!
Με τιμή
Γ.Β.
Του Γιώργου Βολουδάκη
Υπέρ του γένους και της Πατρίδος!!
Η στάση του γέροντα Παΐσιου απέναντι στο γένος και την Πατρίδα
Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει την φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.
Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει την φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.
Με λένε Ελλάδα.......
Με λένε Ελλάδα. Σου μιλάω ψιθυριστά να μην μας ακούσουν. Θα σου πω και εγώ την ιστορία της καταστροφής μου. Με λίγα λόγια.Κάποτε είχα μια συναίσθηση της ιστορικής αξίας μου, ήμουν πτωχή πλην τίμια. Πολέμαγα για να μεγαλώσω. Πολέμαγα για τους Βαλκανικούς. Πολέμαγα για τη μεγάλη ιδέα στη Μικρά Ασία. Έστω και αν έσπασα τα μούτρα μου δεν το έβαλα κάτω. Πολέμαγα στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και αντιστεκόμουν. Ξυπνούσαν μνήμες που με συνέδεαν με το παρελθόν.
Μετά άρχισε ο ξεπεσμός μου. Ο γελοίος εμφύλιος των αριστερών με τους δεξιούς που σφάζονταν με τα κονσερβοκούτια. Η ανοικοδόμηση με τις γελοίες πολυκατοικίες, η πιο άσχημη πρωτεύουσα σε όλη την Ευρώπη. Η Χούντα. Το ΠΑΣΟΚ. Τα λαμόγια στην εξουσία. Το Τσοβόλα δώσ' τα όλα. Ο Κοσκωτάς. Ο Μητσοτάκης. Οι κοριοί. Το χρηματιστήριο του '99. Όλοι αυτοί που δεν μπήκαν φυλακή. Μαζί και οι παπαγάλοι. Ο Σημίτης με τον Κόκκαλη και τον Μπόμπολα. Οι λιμουζίνες και τα μπουζούκια σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Τα δανεικά. Τα δανεικά. Τα δανεικά. Οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Οι λαϊκιστές στην εξουσία. Πράσινοι και μπλε. Διορίστε, διορίστε, χώστε, φάτε, με ξεσκίσανε φιλαράκι.
Οι συνδικαλιστές. Οι ληστοτραπεζίτες. Οι Αλβανοί και οι σφαγές. Οι χουλιγκάνοι και τα επεισόδια. Οι κουκουλοφόροι και οι κουλτουριάρηδες αριστεροί της πλάκας υποστηρικτές τους. Οι αριστεροί με τις δεξιές τσέπες στην ΕΡΤ.
Οι υπουργοί και οι μίζες. Η Ζίμενς, ο Τσουκάτος, ο Αλογοσκούφης. Ο μπουνταλάς κρεμανταλάς Καραμανλής, ο άχρηστος. Οι εισαγγελείς που δεν έβαλαν κανέναν στη φυλακή. Οι τρομοκράτες που έπιασαν τη 17Νοέμβρη η οποία ήταν λιγότερο τρομοκρατική από το Σύστημα που με τρομοκρατεί φιλαράκι. Είμαι μία βιασμένη τρομοκρατημένη. Μου κλοτσάνε τα ομόλογα λες και είναι σκατά, με έχουν κάνει σκουπίδι. Με κράζουν οι Γερμανοί, με κράζουν σε όλα τα κανάλια της γης, ο υπουργός οικονομικών της Πορτογαλίας σήμερα δήλωσε "μην μας συγκρίνετε, εμείς δεν είμαστε Ελλάδα"!
Πιάνουν το όνομά μου στο στόμα τους όλοι, διότι εγώ έγινα η πιο βρομιάρα απ' όλους. Είναι να τρελαίνεσαι, είναι να παραληρείς...
Θα σου έγραφα κι άλλα, είχα πολλά να σου πω, αλλά θέλω να δω τώρα TV των εργολάβων και των εφοπλιστών που με αποβλάκωσε τελείως. Το μεσημέρι βλέπω τα κουτσομπολίστικα διότι εκεί δεν μιλάνε για εμένα και ξεχνιέμαι. Αποβλακώνομαι ακόμα πιο πολύ.
Έχω τα ωραιότερα βυζιά που είναι σαν νησιά, τα ωραιότερα μάτια που είναι σαν θάλασσες, τα ωραιότερα οπίσθια που είναι σαν βουνά, αλλά δεν με γουστάρει πια κανένας. Διότι είμαι βρόμικη, με βίασαν όλοι.
Και δεν υπάρχει ΕΝΑΣ αρσενικός, ΕΝΑΣ πολιτικός να τους διαολοστείλει όλους αυτούς που με βιάσανε και να τους κλείσει φυλακή. Δεν υπάρχει ΕΝΑΣ εισαγγελέας.
Τι να σου λέω άλλο φίλε, είμαι εξουθενωμένη..
από mono eidiseis
Ξεπουλιέται όλη η χώρα για να προλάβουμε την πτώχευση
Πάμε μάλλον για το μεγαλύτερο ξεπούλημα που θα έχει γίνει σε χώρα. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση που πουλάει από δρόμους μέχρι λιμάνια, αεροδρόμια, ΕΛΤΑ, Καζίνο και ότι άλλο βρεθεί στον διαβά της.
Αν δεν τα καταφέρουμε μέχρι το επόμενο...
δίμηνο τότε η πτώχευση είναι μονόδρομος. Δεν τρομάζουμε τον κόσμο απλά λέμε την πραγματικότητα. Γιαυτό και τόσο σύντομα μέσα στο καλοκαίρι παίρνονται τόσο σοβαρές αποφάσεις ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Και αυτοί που τα έφαγαν θα τα κρατήσουν κιόλας. Τρελαίνεσαι ή όχι;
troktiko
Αναπόφευκτος η χρεωκοπία της ευρωζώνης
Οι Έλληνες ίστανται έμπροσθεν μίας μοναδικής ιστορικής ευκαιρίας: να διαλύσουν την ευρωζώνη. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης θα τους ευγνωμονούν αιωνίως. Όλοι οι λαοί ποθούν την ελευθερία τους. Θέλουν να αποτινάξουν τον ζυγό των Βρυξελλών. Έχουν τα βλέμματα στραμμένα στους Έλληνες. Θα καταφέρουν οι Έλληνες να διαλύσουν το γερμανικό έκτρωμα; Αναρωτώνται τα έθνη της Ευρώπης.
Οι Έλληνες υποχρεούνται να μετατρέψουν την αναπόφευκτη χρεωκοπία της ευρωζώνης σε πολιτική χρεωκοπία της ευρωπαϊκής ενώσεως.
Ο διεξαγόμενος πόλεμος κατά της Ελλάδος υπό τον Τζέφρυ Παπανδρέου έχει ως στόχο να εκτοξευθεί το Ελληνικό χρέος σε δυσθεώρητα ύψη. Η μετατροπή της οικονομικής κρίσεως σε πολιτική είναι θείον δώρον. Δι’ αυτού του τρόπου ο Ελληνισμός θα διαγράψει το εξωτερικό χρέος. Απεργαζόμενος την συντριβήν των κατοχικών στρατευμάτων δια πολιτικής κρίσεως στην ευρωπαϊκή ένωση, κερδίζει μία θέση στην Αιωνιότητα.
Το χρέος δεν φοβίζει τους Έλληνες. Η αναπόφευκτος χρεωκοπία της ευρωζώνης θα διαγράψει όλα τα εξωτερικά χρέη σε ευρώ. Η διαγραφή των χρεών σε ευρώ θα λειτουργήσει ως συνεκτικός κρίκος των ευρωπαϊκών εθνών με το Ελληνικό Έθνος εις τον αγώνα για την κατεδάφιση της ιμπεριαλιστικής αυτοκρατορίας των Βρυξελών.
Ο γνωστός διεθνής κερδοσκόπος Jim Rogers δήλωσε προσφάτως, «σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει το ευρώ».
Χρεωκοπεί το ευρώ. Χρεωκοπεί η ευρωζώνη. Χρεωκοπεί η συμμορία του Τρισέ, γράφουν οι τίτλοι των εφημερίδων. Ενώ πριν λίγο καιρό έγραφαν ύμνους στο ευρώ και στην ΟΝΕ, τώρα γράφουν καθημερινώς τα περί εξόδου από το ευρώ. Εν μία νυκτί αλλάζουν την συμπεριφορά τους τα ευρωγιουσουφάκια, αδιαφορώντας για την έλλειψη συνεπείας προς το αναγνωστικό τους κοινό. Καταρρέει σαν χάρτινος πύργος το παραμύθι του ευρώ. Μάταια προσπαθεί να το αναστήσει ο ελληνόφωνος βρυκόλακας πίνοντας το αίμα των Ελλήνων.
Οι Έλληνες θα αγωνιστούν ηρωικώς ώστε να μην διασωθεί το ευρώ με τα χρήματα των φορολογουμένων. Η Μέρκελ προσπαθεί να φορτώσει τα γερμανικά χρέη στον Ελληνικό Λαό. Ξέρει ότι η ευρωζώνη οδεύει στην χρεωκοπία, αλλά θέλει Έλληνες σκλάβους για να αναλάβουν την διατήρηση εν ζωή του κλινικώς νεκρού ευρωνομίσματος.
Οι ελληνόφωνοι πραιτωριανοί των Βρυξελλών προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες προκειμένου να μην επιστρέψουν στην δραχμή. Ισχυρίζονται ότι η υιοθέτηση της δραχμής θα συνοδευτεί με μεγάλη υποτίμηση, και συνεπώς κάθετη αύξηση του εξωτερικού χρέους. Τα ψεύδη των πραιτωριανών δεν φοβίζουν τους Έλληνες. Δεν χρειάζεται να γίνει καμμία υποτίμηση της δραχμής.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι αν οι Έλληνες υιοθετήσουν άμεσα την δραχμή και απελευθερωθούν από την σκλαβιά του ευρώ, και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου θα ακολουθήσουν το Ελληνικό παράδειγμα. Αυτό θα σημάνει καθίζηση του ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές. Επομένως το νόμισμα που θα υποτιμηθεί θα είναι το ευρώ, όχι η δραχμή.
Και ενώ οι ψευδοπροφήτες αναγγέλλουν καταστροφές, χάος, υποτίμηση, από την έλευση της δραχμής, αποσιωπούν την πιό απλή λύση: η δραχμή δεν πρέπει να συνδεθεί με κανένα νόμισμα. Ούτε με το δολλάριο. Θα διαπραγματεύεται ελευθέρως στην διεθνή αγορά συναλλάγματος. Η εσωτερική αξία της δραχμής θα είναι συνάρτηση της Ελληνικής βιομηχανίας, του Ελληνικού εμπορίου, των Ελληνικών αναπτυξιακών επενδύσεων, των Ελληνικών ακινήτων, και των Ελληνικών εξαγωγών.
Η δύναμις της δραχμής έγκειται εις την ιστορική, πολιτιστική και εθνική πίστη που έχουν οι Έλληνες εις το εθνικό τους νόμισμα. Αντιθέτως το ευρώ στηρίζεται στην ύπαρξη ανοήτων, καιροσκοπικών και προδοτικών κυβερνήσεων, αίτινες εξαπατούν τους λαούς των περί δήθεν παντοδυναμίας του ευρώ.
Μόλις τα έθνη της Ευρώπης συνειδητοποιήσουν ότι η λεγομένη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα δεν δανείζει απευθείας τα κράτη, αλλά δανείζει απευθείας μόνον τις ιδιωτικές τράπεζες με 1% επιτόκιο και στην συνέχεια οι τράπεζες μεταπωλούν τα ευρωχαρτονομίσματα με 6%, τότε θα εκραγεί η λαϊκή οργή.
Η δύναμις του ευρώ εδράζεται στην δολία, μισελληνική και δουλική άρνηση του Τζέφρυ Παπανδρέου να τυπώσει δραχμές. Αντ’ αυτού ο εν λόγω πολιτικός νάνος «απειλεί» την Μέρκελ ότι θα απευθυνθεί στο ΔΝΤ για δάνειο. Αλλά στο άκουσμα και μόνον ότι θα τυπωθούν δραχμές και άλλα εθνικά νομίσματα στην Ευρώπη, τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων θα κατακρημνιστούν.
Η Μέρκελ, ο Μπαρόζο, ο Τρισέ, ο Όλιν Ρεν, μπορούν να απειλούν και να χυδαιολογούν εις βάρος των Ελλήνων μόνον εφ’ όσον έχουν απέναντί τους έναν αλλόφυλο πολιτικό νάνο που παριστάνει τον Έλληνα πρωθυπουργό. Οι απειλές των δεν θα έχουν καμμία ισχύ μόλις κυκλοφορήσει η δραχμή. Όσο ξέρουν ότι κατέχουν το μονοπώλιο εκδόσεως χαρτονομίσματος, και συγχρόνως ο αλλόφυλος γενίτσαρος της υπόδουλης Ελλάδος αρνείται να σπάσει αυτό το μονοπώλιο, τόσο θα εκβιάζουν. Αλλά ο εκβιασμός τους στηρίζεται σε μία κλωστή.
Όσο οι Έλληνες καθυστερούν την έκδοση Ελληνικού χαρτονομίσματος τόσο ο Τζέφρυ Παπανδρέου θα κερδοσκοπεί εις βάρος της Ελλάδος δια της συνεργασίας του με ξένους χρηματοπιστωτικούς οίκους. Θα ισχυρίζεται ότι η Ελλάς οδεύει προς χρεωκοπία, οι ξένοι οίκοι θα το αναμεταδίδουν, τα επιτόκια των ομολόγων θα αυξάνουν, και η συμμορία του Τζέφρυ θα κερδίζει πολιτική προμήθεια από τα κέρδη τους. Και θα κάνει νέες παραχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας στους γερμανούς κατακτητές.
Το πρόβλημα της Μέρκελ δεν είναι να αποπληρωθεί το Ελληνικό χρέος. Ουσιαστικώς δεν θέλει να αποπληρωθεί το Ελληνικό χρέος. Το πρόβλημά της είναι να θεσμοθετηθεί άμεση πολιτική εξάρτηση της Ελλάδος από τις αποφάσεις του Βερολίνου. Δεν θέλει να αποπληρωθεί το Ελληνικό χρέος με δραχμές, ούτε δια οικονομικής αναπτύξεως της Ελλάδος. Θέλει μία καχεκτική Ελληνική οικονομία για να κάνουν τουρισμό οι ηλικιωμένοι γερμανοί και ένα γερμανικό προτεκτοράτο στην Μεσόγειο.
Η Μέρκελ γνωρίζει καλώς ότι τα οικονομικά προβλήματα οξύνονται όταν αυξάνονται οι φορολογικοί συντελεστές εν μέσω υφέσεως. Γνωρίζει καλώς ότι τα κρατικά έσοδα μειώνονται αντί να αυξάνονται δια των μέτρων λιτότητος. Γνωρίζει καλώς ότι τα κρατικά έσοδα αυξάνονται μόνον δια της μειώσεως των φορολογικών συντελεστών και δια της αυξήσεως των παραγωγικών επενδύσεων. Εν τούτοις πανηγυρίζει δήθεν επειδή θα μειωθεί το έλλειμμα με τα κατασταλτικά μέτρα που ελήφθησαν.
Πανηγυρίζει διότι νομίζει ότι δια του οικονομικού πολέμου θα γονατίσει την Ελλάδα. Αλλά οι Έλληνες θα παραγράψουν όλο το χρέος προς την Γερμανία. Δεν πρόκειται να το αναγνωρίσουν. Ούτε οι ευρωπαϊκές χώρες θα αναγνωρίσουν τα χρέη τους προς την Γερμανία.
Όταν τα ευρωπαϊκά έθνη ζήτησαν από την καγκελάριο Μέρκελ περιορισμό των εμπορικών πλεονασμάτων της Γερμανίας διότι επιδρούν αρνητικώς στα εμπορικά ισοζύγια των κρατών, η Μέρκελ απήντησε ότι, «η Γερμανία δεν θα μεταβάλλει την εξαγωγική της πολιτική». Ίσως, αλλά θα μεταβάλλει η Ελλάς την εισαγωγική της πολιτική. Θα αποκλείσει τα γερμανικά προϊόντα. Και συντόμως θα την μιμηθούν τα ευρωπαϊκά έθνη.
Ο γερμανός υπουργός οικονομικών σε πρόσφατη συνέντευξη στους Financial Times δήλωσε ότι η υποταγή όλων των Λαών της Ευρώπης στην γερμανική κατοχή είναι μονόδρομος. Απλώς ντρέπεται να την αποκαλέσει με το όνομά της. Την ονομάζει ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, νομισματική ένωση, για να εξαπατήσει τους αφελείς. Αλλά σύντομα έρχεται μία άλλη ένωση. Η ενωμένη προσπάθεια των εθνών της Ευρώπης για να αποτιναχθεί ο γερμανικός ζυγός.
Η ανακοίνωση του γερμανού υπουργού για δημιουργία ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου, αντίστοιχο του ΔΝΤ, χαιρετίστηκε ως μεγάλη ελπίδα της Ευρώπης από τα ευρωγιουσουφάκια. Αλλά ο Wolfgang Schäuble, σε αυτό το σημείο ήτο ξεκάθαρος. Το ΕΝΤ θα επιβάλλει σκληρές τιμωρίες σε όσους δεν υποτάσσονται στις διαταγές του Βερολίνου.
Ο Ελληνισμός απαντά ότι είναι καλύτερα να χρεωκοπήσει η ευρωζώνη παρά να την διασώσει η Ελλάς με τα χρήματά της. Η ευρωζώνη ζητά χρήματα από την Ελλάδα για την διάσωσή της. Αν περάσει μία τέτοια απόφαση, θα προκληθούν σοβαρά πλήγματα στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κάθε απατεών θα ζητά χρήματα από την Ελλάδα για να καλύψει τις δικές του ανομίες.
Αφού πρώτα η συμμορία των Βρυξελλών επέβαλε στους φορολογουμένους να αναλάβουν τα χρέη των τραπεζών, δημιουργώντας τεράστια ελλείμματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς, τώρα απαιτεί τα κρατικά ελλείμματα να τα πληρώσουν πάλι οι πολίτες.
Μία τόσο ανήθικη νομισματική ένωση, σε πλήρη διάλυση, δεν έχει το δικαίωμα να υπαγορεύει δημοσιονομικούς κανόνες στην Ελλάδα. Ένα χρεωκοπημένο νομισματικό σύστημα όπως το ευρώ, δεν μπορεί να απαιτεί από τους πιστωτές να αποδεχθούν τις ιταμές του απαιτήσεις. Χρηματομεσίτες του χρεωκοπημένου ευρώ όπως ο Wolfgang Schäuble, δεν επιτρέπεται να έχουν δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις που αφορούν την οικονομική ευρωστία των Ελλήνων.
Ο Schäuble δεν δείχνει σημάδια ευφυίας. Όπως ο Παπανδρέου «απείλησε» την γερμανική κυβέρνηση με προσφυγή στο ΔΝΤ, έτσι και ο Schäuble «απείλησε» τους Έλληνες με αποβολή από την ευρωζώνη. Ωσάν να μην επρόκειτο για ευλογία αλλά για κατάρα. Μάλλον αγνοεί ότι οι Έλληνες μισούν το ευρώ, και θα το καταστρέψουν.
Σύντομα ο γερμανός υπουργός θα δεί στην Ελλάδα υποστολή της σημαίας της ΕΕ. Το ιμπεριαλιστικό σύμβολο των Βρυξελλών θα γίνει παρανάλωμα του πυρός. Το μισελληνικό, αποικιοκρατικό, αποκρουστικό ευρώ θα έχει την ίδια τύχη. Σύντομα οι λαοί θα το καίνε στους δρόμους σαν άχρηστο χαρτί.
Ήδη η Μέρκελ, για πρώτη φορά, έσπασε το φράγμα της σιωπής. Μίλησε ευθέως για ενδεχόμενο εξόδου κάποιας χώρας από την ευρωζώνη. Τέτοια δήλωση ήταν αδιανόητη πριν ένα έτος. Τώρα είναι στα χείλη όλων των ευρωπαϊκών εθνών.
Τα ευρωγιουσουφάκια αναπαρήγαγαν την γερμανική δήλωση προσδίδοντας χροιά απειλής και τιμωρίας. Αλλά η δήλωση της Μέρκελ δεν εκπέμπει δύναμη. Ομολογεί αδυναμία. Η Μέρκελ γνωρίζει ότι μετά χαράς όλα τα ευρωπαϊκά έθνη θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ελλάδος και θα αποτινάξουν τον γερμανικό ζυγό. Από μέσα της προσεύχεται στους Θεούς οι Έλληνες να μην ανατρέψουν τον ελληνόφωνο τοποτηρητή της στην Ελλάδα, και χάσει το Βερολίνο τους Έλληνες σκλάβους. Παρακαλεί τους Θεούς να πληρώσουν οι Έλληνες την χρεωκοπία της ευρωζώνης. Παρακαλεί τους Θεούς να θολώσουν το μυαλό των Ελλήνων και να παραμείνουν υπό γερμανική νομισματική κατοχή.
Αλλά οι Θεοί δια μίαν έτι φοράν είναι με το μέρος των Ελλήνων.
Χρεωκόπησε το ευρώ σας, κυρία Μέρκελ. Αποδεχτείτε το. Αλλά και αν δεν είχε χρεωκοπήσει, οι Έλληνες θα έκαναν το παν για να χρεωκοπήσει!
ΠΗΓΗ: απο μειλ
GEORGE CARLIN ΓΙΑ ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ
Οι απόψεις του George Carlin's για τα γηρατειά
Έχετε αντιληφθεί ότι η μόνη περίοδος της ζωής μας που μας αρέσει να μεγαλώνουμε είναι όταν είμαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασμένος που μεγαλώνεις που σκέφτεσαι τμηματικά.
«Πόσων ετών είσαι;», «Είμαι τέσσερα και μισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και μισό. Είσαι τέσσερα και μισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί.
Μπαίνεις στην εφηβεία, και τώρα κανείς δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόμενο αριθμό, ή ακόμη και μερικούς αριθμούς μπροστά.
«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη μέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία.ΓΙΝΕΣΑΙ 21.. ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!
Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασμένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουμε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισμένος λουκουμάς. Τι πάει στραβά; Τί άλλαξε;
ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...
Αλλά! για περίμενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!
Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.
Έχεις αναπτύξει τόσο μεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι μέρα με τη μέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!
Μπαίνεις ! στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς. «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».
Και τότε κάτι παράξενο συμβαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100, ξαναγίνεσαι μικρό παιδί. «Είμαι 100 και μισό!».
Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και μισό!!
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ
1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι' αυτά. Γι' αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.
2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.
3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, οτιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.
4.Απολαύστε τα απλά πράγματα.
5.Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε μέχρι να σας κοπεί η ανάσα.
6.Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υπομείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το μόνο άτομο, που μένει μαζί μας για ολόκληρη τη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.
7.Περιβάλλετε τον εαυτό σας με ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η μουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, ο,τιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.
8.Να τιμάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, βελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της βελτιώσεως, ζητήστε βοήθεια.
9.Μην κάνετε βόλτες στην ενοχή. Κάντε μια βόλτα στα μαγαζιά, ακόμη και στον διπλανό νομό ή σε μια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που βρίσκεται η ενοχή.
10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:
Η ζωή δεν μετριέται από τον αριθμό των αναπνοών που παίρνουμε, αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα
Αλλά μοιραστείτε το με κάποιον. Όλοι χρειαζόμαστε να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο κάθε μέρα!!
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 6
Έξω από τα λίγα αργά φωτεινά διαλείμματα. Το αγγελικό και μαύρο φως του ποιητή. Που ο ένας θα περάσει μια Κυριακή πρωί μπροστά στον αη-Σπυρίδωνα. Που ο άλλος θα ειπεί κατάδακρυς: «Ώστε λοιπόν, ανθ’ ημών Γουλιμής!». Και ο τρίτος θα σημειώσει σιωπηλά στο καλεντάρι του: 1 Νοεμβρίου 1920.
Η τελευταία πράξη της τραγωδίας, η ταφόπλακα δηλαδή που σκέπασε το φονικό, ανάλογη με την ταφόπλακα του 843 που έθαψε την αρχαία Ελλάδα, ήταν το διάταγμα του ελληνικού κράτους να ονομάσει το Υπουργείο για τη μόρφωση των παιδιών μας Υπουργείο των Εκκλησιαστικών. Και λίγο αργότερα Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και τούτο το άνομο όνομα και νόημα τέρας το φέρνει μέχρι σήμερα. Η εθνική σχιζοφρένεια υπογράφτηκε και σφραγίστηκε με τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα.
Ακούσατε πουθενά σε Ευρώπη ή σε Αμερική, σε Σαχαλίνη, Ταγκανίκα ή Εσκιμώους, η παιδεία ενός έθνους, η μεγάλη ελπίδα και το μυστήριο των μυστηρίων του, να μπερδεύεται με το αντερί και το ράσο; Οι Ελληνοεβραίοι πολλοί θωρούν ακίνητοι τον πατριάρχη μπροστά στο πανεπιστήμιο, και φουσκώνουν σά διάνοι. Οι Ελληνοέλληνες λίγοι μιλούν για την εθνική σχιζοφρένεια, και ψιθυρίζουν σαν το μεγάλο Σολωμό: «Αλλίμονον, η δάφνη κατεμαράνθη!». Και κλαίνε.
Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι Έλληνες. Και περιμένουν. Τό ‘δειξε ο Θοδωράκης και ο Σολωμός. Τό ‘δειξε ο Καποδίστριας και η Λιογέννητη. Τό ‘δειξε το ‘12-’13 και ο Τρικούπης. Τό ‘δειξε ο Γοργοπόταμος, ο Καβάφης, και το ύψωμα 731 κοντά στο Βεράτι.
Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το γνώθι σαντόν. Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ. Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πιά. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης. Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό ‘ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη…
Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:
«Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη.
Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη.
Κι ο Δήμος τ’ αγια-Δημητριού ν’ ανοίξει γιοματάρι.
Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.
Κόρη, βροντούν τ’ ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,
και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος».
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Η τελευταία πράξη της τραγωδίας, η ταφόπλακα δηλαδή που σκέπασε το φονικό, ανάλογη με την ταφόπλακα του 843 που έθαψε την αρχαία Ελλάδα, ήταν το διάταγμα του ελληνικού κράτους να ονομάσει το Υπουργείο για τη μόρφωση των παιδιών μας Υπουργείο των Εκκλησιαστικών. Και λίγο αργότερα Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και τούτο το άνομο όνομα και νόημα τέρας το φέρνει μέχρι σήμερα. Η εθνική σχιζοφρένεια υπογράφτηκε και σφραγίστηκε με τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα.
Ακούσατε πουθενά σε Ευρώπη ή σε Αμερική, σε Σαχαλίνη, Ταγκανίκα ή Εσκιμώους, η παιδεία ενός έθνους, η μεγάλη ελπίδα και το μυστήριο των μυστηρίων του, να μπερδεύεται με το αντερί και το ράσο; Οι Ελληνοεβραίοι πολλοί θωρούν ακίνητοι τον πατριάρχη μπροστά στο πανεπιστήμιο, και φουσκώνουν σά διάνοι. Οι Ελληνοέλληνες λίγοι μιλούν για την εθνική σχιζοφρένεια, και ψιθυρίζουν σαν το μεγάλο Σολωμό: «Αλλίμονον, η δάφνη κατεμαράνθη!». Και κλαίνε.
Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι Έλληνες. Και περιμένουν. Τό ‘δειξε ο Θοδωράκης και ο Σολωμός. Τό ‘δειξε ο Καποδίστριας και η Λιογέννητη. Τό ‘δειξε το ‘12-’13 και ο Τρικούπης. Τό ‘δειξε ο Γοργοπόταμος, ο Καβάφης, και το ύψωμα 731 κοντά στο Βεράτι.
Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το γνώθι σαντόν. Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ. Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πιά. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης. Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό ‘ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη…
Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:
«Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη.
Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη.
Κι ο Δήμος τ’ αγια-Δημητριού ν’ ανοίξει γιοματάρι.
Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.
Κόρη, βροντούν τ’ ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,
και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος».
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 5
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι εκείνος που σύνταξε το κείμενο του αφορισμού στα 1799. Και η εκκλησία το βρόντηξε αργότερα στην ανθρωπιά του Καΐρη, όπως η κατάρα τον κεραυνό στο μέτωπο του Κάιν. Του φωτισμένου σοφού, και του ήρωα στους ιερούς αγώνες Καΐρη. Γιατί άρχισε να ξεμπροστιάζει τους παπάδες, και να φωτίζει τον κοσμάκη.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο ίδιος που αφόρισε τον Υψηλάντη και τους Φιλικούς. Το μεγαλείο και το μυστήριο της Εταιρείας.
Θα μου ειπείς πως τον εκρέμασε ο σουλτάνος. Θα σου ειπώ, μα πώς αλλιώς λοιπόν; Επρόδωσε την καταχθόνια συμφωνία τους. Εκοιμήθηκε. Και χωρίς να το νιώσει άφηκε να ξεσφίξει η θηλειά στο λαιμό του ραγιά. Εφούσκωσε στο σκαφίδι το προζύμι του εθνικού άρτου, και πια δεν ημπορούσε να το κρατήσει με τίποτα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι αυτός που στα 1819 με πατριαρχικό φιρμάνι απαγόρεψε στους παπάδες να βαφτίζουν τα παιδιά μας με ονόματα ελληνικά. Καταλαβαίνεις τι σου λέω, τίμιε αναγνώστη;
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που έσκασε από το κακό του, γιατί τον εμπόδισαν και δεν επρόφταξε να αφορίσει το Ρήγα. Το μεγαλομάρτυρα Ρήγα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που βλέπουμε τον ανδριάντα του μπροστά στο εθνικό πανεπιστήμιο. Δίπλα στο Ρήγα. Πού ξανακούστηκε τέτοιο κυλώνειο άγος! Ο Λεωνίδας κι ο Εφιάλτης αγκαλιά. Η ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη μπροστά στα πόδια της ελληνικής παιδείας. Μπροστά στο αγνό βάθρο του μέλλοντος των παιδιών μας. Αυτή η συμβολική στιγμή και εικόνα, ο Γρηγόριος Ε’ δίπλα στο Ρήγα μπροστά στο πανεπιστήμιο, είναι το σύμβολο παλλάδιο της μουλαροσποράς μας.
Ο καημένος ο Κολοκοτρώνης. Είπε κάποτε πως μια μέρα το πανεπιστήμιο θα γκρεμίσει το παλάτι. Λάθος, σοφέ μου γέρο. Γιατί αφόντας εστήσανε μπροστά στο πανεπιστήμιο τον πατριάρχη, η νεότερη Ελλάδα είχε παίξει πια τη ζαριά της στο Ρουβίκωνα. Είχε πάρει το δρόμο της. Τη στράτα του κακού και της ανεμοζάλης. Η Ελλαδοελλάδα αποσύρθηκε, άκρα πικραμένη και περήφανη. Και άφηκε την Εβραιοελλάδα να ξερογλείφεται σα μαϊμού απάνου στη σκηνή του Καραγκιόζη:
«Γειά σου, μάνα μου Ελλάς, είμαι κλεφτοφουκαράς».
Η σμαρδή και φαναριώτικη πολιτική στον Αγώνα, με Μαυροκορδάτο και Κωλέττη και παπάδες, θα περάσει ύστερα, και θα δώσει το ρυθμό και τον τόνο της στην πολιτική ιστορία της «νεότερης Ελλάς». Φατρίες, κομματισμός, αρριβισμός, βουλευτοτσιφλικάδικα. Εθνική αφασία, ξενοκίνητα νήματα της μαριονέττας, το αγγλόφιλο, το γαλλόφιλο, το ρωσόφιλο. Πολιτική του ρουσφετιού και της ασυδοσίας, δουλοφροσύνη, λεονταρισμοί, απαξία, ιδιοτέλεια. Ό,τι ανθίζει πια, κι ό,τι καρπίζει σήμερα στη χώρα. Νούλες και κουλούρηδες, χάχηδες και σάκηδες, ντόρες και ντορήδες. Περάστε κόσμε.
Είναι εκείνος που σύνταξε το κείμενο του αφορισμού στα 1799. Και η εκκλησία το βρόντηξε αργότερα στην ανθρωπιά του Καΐρη, όπως η κατάρα τον κεραυνό στο μέτωπο του Κάιν. Του φωτισμένου σοφού, και του ήρωα στους ιερούς αγώνες Καΐρη. Γιατί άρχισε να ξεμπροστιάζει τους παπάδες, και να φωτίζει τον κοσμάκη.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο ίδιος που αφόρισε τον Υψηλάντη και τους Φιλικούς. Το μεγαλείο και το μυστήριο της Εταιρείας.
Θα μου ειπείς πως τον εκρέμασε ο σουλτάνος. Θα σου ειπώ, μα πώς αλλιώς λοιπόν; Επρόδωσε την καταχθόνια συμφωνία τους. Εκοιμήθηκε. Και χωρίς να το νιώσει άφηκε να ξεσφίξει η θηλειά στο λαιμό του ραγιά. Εφούσκωσε στο σκαφίδι το προζύμι του εθνικού άρτου, και πια δεν ημπορούσε να το κρατήσει με τίποτα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι αυτός που στα 1819 με πατριαρχικό φιρμάνι απαγόρεψε στους παπάδες να βαφτίζουν τα παιδιά μας με ονόματα ελληνικά. Καταλαβαίνεις τι σου λέω, τίμιε αναγνώστη;
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που έσκασε από το κακό του, γιατί τον εμπόδισαν και δεν επρόφταξε να αφορίσει το Ρήγα. Το μεγαλομάρτυρα Ρήγα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε’;
Είναι ο πατριάρχης που βλέπουμε τον ανδριάντα του μπροστά στο εθνικό πανεπιστήμιο. Δίπλα στο Ρήγα. Πού ξανακούστηκε τέτοιο κυλώνειο άγος! Ο Λεωνίδας κι ο Εφιάλτης αγκαλιά. Η ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη μπροστά στα πόδια της ελληνικής παιδείας. Μπροστά στο αγνό βάθρο του μέλλοντος των παιδιών μας. Αυτή η συμβολική στιγμή και εικόνα, ο Γρηγόριος Ε’ δίπλα στο Ρήγα μπροστά στο πανεπιστήμιο, είναι το σύμβολο παλλάδιο της μουλαροσποράς μας.
Ο καημένος ο Κολοκοτρώνης. Είπε κάποτε πως μια μέρα το πανεπιστήμιο θα γκρεμίσει το παλάτι. Λάθος, σοφέ μου γέρο. Γιατί αφόντας εστήσανε μπροστά στο πανεπιστήμιο τον πατριάρχη, η νεότερη Ελλάδα είχε παίξει πια τη ζαριά της στο Ρουβίκωνα. Είχε πάρει το δρόμο της. Τη στράτα του κακού και της ανεμοζάλης. Η Ελλαδοελλάδα αποσύρθηκε, άκρα πικραμένη και περήφανη. Και άφηκε την Εβραιοελλάδα να ξερογλείφεται σα μαϊμού απάνου στη σκηνή του Καραγκιόζη:
«Γειά σου, μάνα μου Ελλάς, είμαι κλεφτοφουκαράς».
Η σμαρδή και φαναριώτικη πολιτική στον Αγώνα, με Μαυροκορδάτο και Κωλέττη και παπάδες, θα περάσει ύστερα, και θα δώσει το ρυθμό και τον τόνο της στην πολιτική ιστορία της «νεότερης Ελλάς». Φατρίες, κομματισμός, αρριβισμός, βουλευτοτσιφλικάδικα. Εθνική αφασία, ξενοκίνητα νήματα της μαριονέττας, το αγγλόφιλο, το γαλλόφιλο, το ρωσόφιλο. Πολιτική του ρουσφετιού και της ασυδοσίας, δουλοφροσύνη, λεονταρισμοί, απαξία, ιδιοτέλεια. Ό,τι ανθίζει πια, κι ό,τι καρπίζει σήμερα στη χώρα. Νούλες και κουλούρηδες, χάχηδες και σάκηδες, ντόρες και ντορήδες. Περάστε κόσμε.
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 4
Και τα «οθωμανικά» τερτίπια μου, αν το βαστά η καρδούλα σου, και κείνα δικά σου. Παπαδάκια και γιουσουφάκια. Μόνε πρόσεχε! Στο κρυφό και στο σκεπασμένο. Θά ‘χεις τις εκκλησιές σου, τις πισκοπές και τα μοναστήρια σου. Δίσκους, κεριά, λιβάνια, τάματα, διαθήκες, άσπρα και γρόσια, βακούφια και χτήματα μοναστηριακά, ούλα αφορολόγητα. Θα τα γιομίζεις με διάκους, και με καλόγερους τίγκα. Κι αμάν αμάν. Αλλά τη συμφωνία μας και τα μάτια σου. Γιατί θα σε κρεμάσω με τ’ άντερα σου.
Έχεις ακουστά, τίμιε αναγνώστη, για τα μοναστηρίσια γεύματα και τα μοναστηρίσια τραπέζια; Ακόμη αποκρατά ο απόηχος. Ο Ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας διηγάται πως ο δεσπότης Ιωαννίνων είχε μια κοιλιά σαν εξάμετρο βαγένι. Και πως σαν εστρωνότανε για πρόγευμα, έτρωγε δύο οκάδες γιαούρτι σακούλας, και μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη με το χουλιάρι την καθησιά.
Έτσι, λοιπόν, από τούτη τη συμφωνία του πατριάρχη με το σουλτάνο, πέρα από τους τέσσερες αιώνες της φοβέρας και της σκλαβιάς, τι βγήκε; Βγήκε η περίφημη ρασοφόρα διπλωματία του ραγιά και του καγιά. Σήμερα τη λέμε φανάρι και φαναριωτισμό. Είναι οι Φαναριώτες. Οι αόρατοι τουρκολάτρες. Οι πρίντζιπες και οι ηγεμόνες της Βλαχομπογδανίας που λέει ο Ρήγας. Οι Καρατζάδες, οι Μουρούζηδες, οι Σούτσοι, οι Ραγκαβήδες, οι Μαυροκορδάτοι, και οι πανάθλιοι Κωλέττηδες. Αυτή η λύμη και η συφορά. Το θρεφτάρι του πατριάρχη και του σουλτάνου. Το θρεφτάρι του ελληνοεβραίικου φυράματος, δηλαδή, στην καινούργια του μετάλλαξη, που όταν θα ‘ρθεί η ώρα του μεγάλου Σηκωμού, θα παίξει τον ολέθριο ρόλο του. Θα δημιουργήσει τη μοιραία αντιπαράθεση ανάμεσα στους γνήσιους Έλληνες, τους Ελληνοέλληνες αλλιώτικα, και στους μούλους Έλληνες, τους Ελληνοεβραίους αλλιώτικα. Ανάμεσα, δηλαδή, «στα συνήθια της Ιλιάδας» που αποκρατούν ακόμη, όπως έγραφε ο Σολωμός, την ουσία, και στη δουλόφρονα και μουλωχτή πολιτική του κλήρου, τον τύπο.
Το σχήμα Ελληνοέλληνες και Ελληνοεβραίοι στο μεγάλο Σηκωμό θα λάβει τη διπλή διάταξη. Από δω οι αγωνιστές και οι αγράμματοι, από κει οι πολιτικοί και οι κοντυλοφόροι Φαναριώτες. Φιλικοί και Ρήγας και Υψηλάντες· Μαρκομπότσαρης και Κολοκοτρωναίοι· Αντρούτσος, Παπαφλέσσας, Νικηταράς και Μακρυγιάννης· ο Αθανάσης Διάκος, ο Κανάρης, ο μεγάλος Καραϊσκάκης, ο Καποδίστριας· οι Σουλιώτες και οι Μανιάτες. Αυτή είναι η κρυστάλλινη πηγή του Ελληνοέλληνα, που δεν κατεβαίνει από τα συναξάρια και το Οκτωήχι της εκκλησίας. (Μη σε ξεγελά, που ο Κολοκοτρώνης γραφή και ανάγνωση έμαθε από το Οκτωήχι). Αλλά ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα. Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι.
Όταν η Διοίκηση, το φαναριωτιλίκι δηλαδή, μας λέει ο Σολωμός, για να διασπάσει τους οπλαρχηγούς του Βάλτου, έστειλε είκοσι διπλώματα στρατηγών, εκεί που ήταν μόνο ο Μαρκομπότσαρης, ο Μάρκος τους εκάλεσε, έσκιασε μπροστά στα μάτια τους το δίπλωμα του, και είπε:
- Ο Σκόντρα πασάς τα δίνει τα διπλώματα. Κι όποιος είναι παλικάρι, ταχιά το παίρνει από τα χέρια του.
Είπε και τράβηξε κατά το Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Εσκοτώθηκαν Τούρκοι έως οχτακόσιοι. Από τους δικούς του δεκατρείς. Και τριάντα λαβωμένοι. Τον έφεραν από το Καρπενήσι στο Μεσολόγγι στον ώμο. Και τον ταφιάσανε με μοιρολόγια και κλάηματα. Όπως παλαιά οι Αχαιοί τον Πάτροκλο.
Κι από την άλλη στο σχήμα το κηφηναριό του πατριάρχη. Οι πρίντζιπες, οι καλαμαράδες, οι σπουδαγμένοι στην Ευρώπη με τα ψαλιδοκέρια και τις βελάδες. Οι Φαναριώτες που προσφωνάζουνταν Εξοχότατε και Γενναιότατε! Κι όσες φορές πέτυχαν να ηγηθούν στις μάχες, έσπειραν στους Έλληνες το θρήνο και τη συφορά. Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ο άθλιος Κωλέττης, κι όλη η συναφής κουλουμωτή μύγα.
Θα κατεβούν στη σηκωμένη χώρα σα θολωμένα ρέματα και λασπουριά. Θα κοιταχτούν πονηρά με τα δύο και τα τέσσερα στραβά τους. Θα συναγροικηθούν αστραπιαία στις γωνίες και στα σκοτεινά. Και θ’ αμολήσουν στον τόπο τις όχεντρες. Δεκαπέντε μήνους επολέμησαν οι Έλληνες τον τύραννο. Κι αν ήθελαν βαστάξει μονιασμένοι ως το τέλος, θα τον εφτάνανε στην Κόκκινη Μηλιά. Αλλά τους άλλους πεντέμισυ χρόνους σφαξόντανε μεταξύ τους. Και το σπαθί να βυθίζεται στη λαβή. Αυτό ήταν το έργο των Φαναριωτών, των δεσποτάδων, και της ελληνοεβραίικης ανομίας.
-Τι κοιτάς, Κολοκοτρώνη μου, με το μάτι σου στυλωμένο τόση ώρα εκεί, κατά τα βουνά;
-Α! βλέπω πίσω από τα βουνά. Εκεί στην πόρτα τ’ Αναπλιού. Και τους καλαμαράδες να πλέκουν ένα γαϊτανάκι. Μα ένα γαϊτανάκι!
Κι άλλη φορά σε μια σύναξη γυρίζει άγρια ο Γέρος κατά το δεσπότη της Άρτας:
-Μη μου βροντάς, παπά, το πασουμάκι στο τραπέζι, γιατί βροντώ το σπαθί, και σου κόβω το κεφάλι.
Πήρε φόρα το ράσο του δεσπότη, κι ακόμη λακάει. Από το Μοριά στην Άρτα με τα πόδια. Και με τα πασουμάκια.
Έχεις ακουστά, τίμιε αναγνώστη, για τα μοναστηρίσια γεύματα και τα μοναστηρίσια τραπέζια; Ακόμη αποκρατά ο απόηχος. Ο Ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας διηγάται πως ο δεσπότης Ιωαννίνων είχε μια κοιλιά σαν εξάμετρο βαγένι. Και πως σαν εστρωνότανε για πρόγευμα, έτρωγε δύο οκάδες γιαούρτι σακούλας, και μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη με το χουλιάρι την καθησιά.
Έτσι, λοιπόν, από τούτη τη συμφωνία του πατριάρχη με το σουλτάνο, πέρα από τους τέσσερες αιώνες της φοβέρας και της σκλαβιάς, τι βγήκε; Βγήκε η περίφημη ρασοφόρα διπλωματία του ραγιά και του καγιά. Σήμερα τη λέμε φανάρι και φαναριωτισμό. Είναι οι Φαναριώτες. Οι αόρατοι τουρκολάτρες. Οι πρίντζιπες και οι ηγεμόνες της Βλαχομπογδανίας που λέει ο Ρήγας. Οι Καρατζάδες, οι Μουρούζηδες, οι Σούτσοι, οι Ραγκαβήδες, οι Μαυροκορδάτοι, και οι πανάθλιοι Κωλέττηδες. Αυτή η λύμη και η συφορά. Το θρεφτάρι του πατριάρχη και του σουλτάνου. Το θρεφτάρι του ελληνοεβραίικου φυράματος, δηλαδή, στην καινούργια του μετάλλαξη, που όταν θα ‘ρθεί η ώρα του μεγάλου Σηκωμού, θα παίξει τον ολέθριο ρόλο του. Θα δημιουργήσει τη μοιραία αντιπαράθεση ανάμεσα στους γνήσιους Έλληνες, τους Ελληνοέλληνες αλλιώτικα, και στους μούλους Έλληνες, τους Ελληνοεβραίους αλλιώτικα. Ανάμεσα, δηλαδή, «στα συνήθια της Ιλιάδας» που αποκρατούν ακόμη, όπως έγραφε ο Σολωμός, την ουσία, και στη δουλόφρονα και μουλωχτή πολιτική του κλήρου, τον τύπο.
Το σχήμα Ελληνοέλληνες και Ελληνοεβραίοι στο μεγάλο Σηκωμό θα λάβει τη διπλή διάταξη. Από δω οι αγωνιστές και οι αγράμματοι, από κει οι πολιτικοί και οι κοντυλοφόροι Φαναριώτες. Φιλικοί και Ρήγας και Υψηλάντες· Μαρκομπότσαρης και Κολοκοτρωναίοι· Αντρούτσος, Παπαφλέσσας, Νικηταράς και Μακρυγιάννης· ο Αθανάσης Διάκος, ο Κανάρης, ο μεγάλος Καραϊσκάκης, ο Καποδίστριας· οι Σουλιώτες και οι Μανιάτες. Αυτή είναι η κρυστάλλινη πηγή του Ελληνοέλληνα, που δεν κατεβαίνει από τα συναξάρια και το Οκτωήχι της εκκλησίας. (Μη σε ξεγελά, που ο Κολοκοτρώνης γραφή και ανάγνωση έμαθε από το Οκτωήχι). Αλλά ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα. Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι.
Όταν η Διοίκηση, το φαναριωτιλίκι δηλαδή, μας λέει ο Σολωμός, για να διασπάσει τους οπλαρχηγούς του Βάλτου, έστειλε είκοσι διπλώματα στρατηγών, εκεί που ήταν μόνο ο Μαρκομπότσαρης, ο Μάρκος τους εκάλεσε, έσκιασε μπροστά στα μάτια τους το δίπλωμα του, και είπε:
- Ο Σκόντρα πασάς τα δίνει τα διπλώματα. Κι όποιος είναι παλικάρι, ταχιά το παίρνει από τα χέρια του.
Είπε και τράβηξε κατά το Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Εσκοτώθηκαν Τούρκοι έως οχτακόσιοι. Από τους δικούς του δεκατρείς. Και τριάντα λαβωμένοι. Τον έφεραν από το Καρπενήσι στο Μεσολόγγι στον ώμο. Και τον ταφιάσανε με μοιρολόγια και κλάηματα. Όπως παλαιά οι Αχαιοί τον Πάτροκλο.
Κι από την άλλη στο σχήμα το κηφηναριό του πατριάρχη. Οι πρίντζιπες, οι καλαμαράδες, οι σπουδαγμένοι στην Ευρώπη με τα ψαλιδοκέρια και τις βελάδες. Οι Φαναριώτες που προσφωνάζουνταν Εξοχότατε και Γενναιότατε! Κι όσες φορές πέτυχαν να ηγηθούν στις μάχες, έσπειραν στους Έλληνες το θρήνο και τη συφορά. Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ο άθλιος Κωλέττης, κι όλη η συναφής κουλουμωτή μύγα.
Θα κατεβούν στη σηκωμένη χώρα σα θολωμένα ρέματα και λασπουριά. Θα κοιταχτούν πονηρά με τα δύο και τα τέσσερα στραβά τους. Θα συναγροικηθούν αστραπιαία στις γωνίες και στα σκοτεινά. Και θ’ αμολήσουν στον τόπο τις όχεντρες. Δεκαπέντε μήνους επολέμησαν οι Έλληνες τον τύραννο. Κι αν ήθελαν βαστάξει μονιασμένοι ως το τέλος, θα τον εφτάνανε στην Κόκκινη Μηλιά. Αλλά τους άλλους πεντέμισυ χρόνους σφαξόντανε μεταξύ τους. Και το σπαθί να βυθίζεται στη λαβή. Αυτό ήταν το έργο των Φαναριωτών, των δεσποτάδων, και της ελληνοεβραίικης ανομίας.
-Τι κοιτάς, Κολοκοτρώνη μου, με το μάτι σου στυλωμένο τόση ώρα εκεί, κατά τα βουνά;
-Α! βλέπω πίσω από τα βουνά. Εκεί στην πόρτα τ’ Αναπλιού. Και τους καλαμαράδες να πλέκουν ένα γαϊτανάκι. Μα ένα γαϊτανάκι!
Κι άλλη φορά σε μια σύναξη γυρίζει άγρια ο Γέρος κατά το δεσπότη της Άρτας:
-Μη μου βροντάς, παπά, το πασουμάκι στο τραπέζι, γιατί βροντώ το σπαθί, και σου κόβω το κεφάλι.
Πήρε φόρα το ράσο του δεσπότη, κι ακόμη λακάει. Από το Μοριά στην Άρτα με τα πόδια. Και με τα πασουμάκια.
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 3
Ο κακουργημός και η εξόντωση του κλασικού Έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλωση των εικόνων. Η γιορτή της Ορθοδοξίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τότε, στο έμπα της άνοιξης, πολύ λαμπρά και με την παρουσία όλης της επιφάνειας του κράτους, ως και οι ξένοι πρεσβευτάδες!, στο θετικό της συμβολίζει το θρίαμβο των χριστιανών. Στο αρνητικό της όμως δηλώνει την τελική κατακρεούργηση κάθε Ελληνικού. Είναι η ταφόπετρα της ελληνικής ιδέας.
Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «Έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος. Έξυπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του Νεοέλληνα.
Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.
Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες· πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους· πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες· πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια· πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.
Στο χωριό των χιλίων κατοίκων του πλανήτη μας σήμερα οι δύο Έλληνες πηδοκοπούν κατά μπροστά, κι έχουν βιδωμένο το κεφάλι να βλέπει κατά πίσω. Τους κοιτάνε οι ξένοι, ανοίγουν διάπλατα τα μάτια, και τους προγκάνε.
- Στραβομάρα και πάλαβρα. Βρε ούστ!
Στους χρόνους της Άλωσης οι στρατιώτες του Παλαιολόγου που υπεράσπισαν τα τείχη ήσαν οχτώ χιλιάδες. Την ίδια ώρα που στα μοναστήρια του κράτους βρίσκουνταν τριακόσιες χιλιάδες καλόγεροι στην άλκιμη ηλικία του μάχιμου άντρα. Να τρώνε και να πέρδονται και να τρέφουνε πρωκτό. Και ο αρχηγός του κράτους την Κυριακή έψελνε πατριάρχης στην αγια-Σοφιά, και τη Δευτέρα γονάτιζε τσανακογλείφτης στο σαράι.
Έτσι, μιλώντας για πατριάρχη και για σουλτάνο, φτάνουμε στους πρώτους κύκλους της Κόλασης του Δάντη. Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα. Να ειπούμε, δηλαδή, ότι το πρώτο μέλημα του πορθητή της Πόλης ήτανε να θρονιάσει στο στασίδι των σκλάβων τουρκόφρονα πατριάρχη. Όχι για να προστατέψει τα νιτερέσα του δούλου γένους, όπως μας λένε αιώνες τώρα οι δάσκαλοι και τα βιβλία. Αλλά για να τον έχει δόλιο και χθόνιο συνεργάτη στο αρειμάνιο οθωμανιλίκι του. Στο να μη σηκώσουνε, δηλαδή, ποτές κεφάλι οι ραγιάδες.
- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο, αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, θά’ σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα. Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. Θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα, υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς…». Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες. Με τον καιρό θα μάθεις. Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία. Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω, και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και το μουφτή, τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης. Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς. Και τού ‘κλεισε το μάτι.
Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ’ έχω στα χρυσά και στην πορφύρα, Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις. Όπως το λέει και το τραγούδι:
«Καρδιά μου, τι ξαλάφρωμα,
τι πρήξιμο, κοιλιά μου».
Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «Έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ’ ο Ίσαυρος. Έξυπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του Νεοέλληνα.
Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.
Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες· πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους· πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες· πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια· πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.
Στο χωριό των χιλίων κατοίκων του πλανήτη μας σήμερα οι δύο Έλληνες πηδοκοπούν κατά μπροστά, κι έχουν βιδωμένο το κεφάλι να βλέπει κατά πίσω. Τους κοιτάνε οι ξένοι, ανοίγουν διάπλατα τα μάτια, και τους προγκάνε.
- Στραβομάρα και πάλαβρα. Βρε ούστ!
Στους χρόνους της Άλωσης οι στρατιώτες του Παλαιολόγου που υπεράσπισαν τα τείχη ήσαν οχτώ χιλιάδες. Την ίδια ώρα που στα μοναστήρια του κράτους βρίσκουνταν τριακόσιες χιλιάδες καλόγεροι στην άλκιμη ηλικία του μάχιμου άντρα. Να τρώνε και να πέρδονται και να τρέφουνε πρωκτό. Και ο αρχηγός του κράτους την Κυριακή έψελνε πατριάρχης στην αγια-Σοφιά, και τη Δευτέρα γονάτιζε τσανακογλείφτης στο σαράι.
Έτσι, μιλώντας για πατριάρχη και για σουλτάνο, φτάνουμε στους πρώτους κύκλους της Κόλασης του Δάντη. Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα. Να ειπούμε, δηλαδή, ότι το πρώτο μέλημα του πορθητή της Πόλης ήτανε να θρονιάσει στο στασίδι των σκλάβων τουρκόφρονα πατριάρχη. Όχι για να προστατέψει τα νιτερέσα του δούλου γένους, όπως μας λένε αιώνες τώρα οι δάσκαλοι και τα βιβλία. Αλλά για να τον έχει δόλιο και χθόνιο συνεργάτη στο αρειμάνιο οθωμανιλίκι του. Στο να μη σηκώσουνε, δηλαδή, ποτές κεφάλι οι ραγιάδες.
- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο, αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, θά’ σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα. Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. Θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα, υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς…». Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες. Με τον καιρό θα μάθεις. Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία. Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω, και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και το μουφτή, τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης. Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς. Και τού ‘κλεισε το μάτι.
Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ’ έχω στα χρυσά και στην πορφύρα, Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις. Όπως το λέει και το τραγούδι:
«Καρδιά μου, τι ξαλάφρωμα,
τι πρήξιμο, κοιλιά μου».
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 2
Θα μου ειπείτε:
- Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;
Θα σας ειπώ:
- Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Βέλγοι. Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική ιδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο Έλληνες δεν είναι. Γιατί τους Έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.
Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός Νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
- Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ο κάθε Νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.
Ένας παπάς, και Κρητικός μάλιστα, στη μητρόπολη Κορίνθου, με κοίταζε κάποτε γλαρωμένος.
- Τι βλέπεις παπά;
- Έχω ένα όραμα, μου λέει. Να μαζέψω κάποτες λεφτά από τους ομογενήδες. Να σηκώσω εδώ στον Ισθμό, μπαίνοντας στο Μοριά να το βλέπουν ούλος ο κόσμος, ένα άγαλμα του απόστολου Παύλου. Ίσαμε πενήντα πήχες ψήλος, και βάλε.
- Σαν το άγαλμα της Ελευθερίας ε; του κάνω.
- Έτσι, μου λέει. Κι όλο έπαιρνε φωτιά.
- Και γιατί του Παύλου, δηλαδή; Και τόσο πελώριο;
- Μα…για τις «Προς Κορινθίους» ντε!
- Τον ξέρεις τον Κολοσσό της Ρόδου; τον ερωτώ.
- Ναι. Τέτοιονε θέλω και τον Παύλο.
- Τον Κολοσσό του Μαρουσιού τον ξέρεις;
- Εννοείς το βιβλίο για τον Κατσίμπαλη; Το ξέρω.
- Τον κώλο του Μαρουσιού, παπά, τον ξέρεις;
- …
- Άστα αυτά, του λέω. Είναι της αριστερής διανόησης.
- Εμ, λέω κι εγώ. Γι’ αυτό δεν τον ξέρω, μου απαντάει.
- Γιατί, βρε αρκουδόπαπα, ξέσπασα, δε στήνεις ένα άγαλμα του Νικηταρά ή του Κολοκοτρώνη, που μας λευτερώσανε και είδαμε μοίρα στον ήλιο; Και να το κάμεις ψηλό και βαρύ ωσάν τον Ακροκόρινθο που βλέπεις αντίκρια σου; Όπως θα ταίριαζε στους παλικαράδες μας; Μόνο μου θέλεις τον Εβραίο. Δεν ξέρεις ότι με τους Εβραίους οι Έλληνες είμαστε η φωτιά με το νερό; Όχι από εθνικό μίσος, όπως με άλλους, αλλά από αντιπαράθεση κοσμοθεωριών; Δεν άκουσες ποτέ την ιερή βρισιά του λαού μας: «Γαμώ τον Εβραίο σου!». Δεν άκουσες ποτέ το δημοτικό μας τραγούδι, «Και κείνη η σκύλα η άνομη, Οβρέσσας θυγατέρα»; Άιντε, καημένε μου. Που να ζεις και νά είσαι. Κι είσαι κι από τα χωριά του Ερωτόκριτου και του Βενιζέλου.
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των Νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί ‘ναι μαγαρισμένες, λέει. Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε Έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε Εβραίοι. Και μη μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο Εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη. Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες. Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Η άλλη φωνή, που λέει ότι τίποτα δεν εσήμαιναν ετούτες οι φρικαλεότητες των χριστιανών κατά των Ελλήνων, για όσους δεν εξεφτίσανε σε Εβραιοέλληνες αλλά έμειναν Ελληνοέλληνες, έρχεται από πολύ μακρυά και την ακούνε λίγοι:
«Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματα των, γιατί τους διώξαμεν
απ’ τους ναούς των, διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί».
Καβάφης ειν’ αυτός, αναγνώστη μου, δεν είναι σαράφης. Ούτε Βούδας και Κούδας. Και το ποίημα λέγεται Ιωνικόν. Δε λέγεται Χερουβικόν.
- Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;
Θα σας ειπώ:
- Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Βέλγοι. Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική ιδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο Έλληνες δεν είναι. Γιατί τους Έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.
Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός Νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
- Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι…». Ο κάθε Νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.
Ένας παπάς, και Κρητικός μάλιστα, στη μητρόπολη Κορίνθου, με κοίταζε κάποτε γλαρωμένος.
- Τι βλέπεις παπά;
- Έχω ένα όραμα, μου λέει. Να μαζέψω κάποτες λεφτά από τους ομογενήδες. Να σηκώσω εδώ στον Ισθμό, μπαίνοντας στο Μοριά να το βλέπουν ούλος ο κόσμος, ένα άγαλμα του απόστολου Παύλου. Ίσαμε πενήντα πήχες ψήλος, και βάλε.
- Σαν το άγαλμα της Ελευθερίας ε; του κάνω.
- Έτσι, μου λέει. Κι όλο έπαιρνε φωτιά.
- Και γιατί του Παύλου, δηλαδή; Και τόσο πελώριο;
- Μα…για τις «Προς Κορινθίους» ντε!
- Τον ξέρεις τον Κολοσσό της Ρόδου; τον ερωτώ.
- Ναι. Τέτοιονε θέλω και τον Παύλο.
- Τον Κολοσσό του Μαρουσιού τον ξέρεις;
- Εννοείς το βιβλίο για τον Κατσίμπαλη; Το ξέρω.
- Τον κώλο του Μαρουσιού, παπά, τον ξέρεις;
- …
- Άστα αυτά, του λέω. Είναι της αριστερής διανόησης.
- Εμ, λέω κι εγώ. Γι’ αυτό δεν τον ξέρω, μου απαντάει.
- Γιατί, βρε αρκουδόπαπα, ξέσπασα, δε στήνεις ένα άγαλμα του Νικηταρά ή του Κολοκοτρώνη, που μας λευτερώσανε και είδαμε μοίρα στον ήλιο; Και να το κάμεις ψηλό και βαρύ ωσάν τον Ακροκόρινθο που βλέπεις αντίκρια σου; Όπως θα ταίριαζε στους παλικαράδες μας; Μόνο μου θέλεις τον Εβραίο. Δεν ξέρεις ότι με τους Εβραίους οι Έλληνες είμαστε η φωτιά με το νερό; Όχι από εθνικό μίσος, όπως με άλλους, αλλά από αντιπαράθεση κοσμοθεωριών; Δεν άκουσες ποτέ την ιερή βρισιά του λαού μας: «Γαμώ τον Εβραίο σου!». Δεν άκουσες ποτέ το δημοτικό μας τραγούδι, «Και κείνη η σκύλα η άνομη, Οβρέσσας θυγατέρα»; Άιντε, καημένε μου. Που να ζεις και νά είσαι. Κι είσαι κι από τα χωριά του Ερωτόκριτου και του Βενιζέλου.
Μ’ ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των Νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί ‘ναι μαγαρισμένες, λέει. Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε Έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε Εβραίοι. Και μη μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο Εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη. Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες. Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι’ αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Η άλλη φωνή, που λέει ότι τίποτα δεν εσήμαιναν ετούτες οι φρικαλεότητες των χριστιανών κατά των Ελλήνων, για όσους δεν εξεφτίσανε σε Εβραιοέλληνες αλλά έμειναν Ελληνοέλληνες, έρχεται από πολύ μακρυά και την ακούνε λίγοι:
«Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματα των, γιατί τους διώξαμεν
απ’ τους ναούς των, διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί».
Καβάφης ειν’ αυτός, αναγνώστη μου, δεν είναι σαράφης. Ούτε Βούδας και Κούδας. Και το ποίημα λέγεται Ιωνικόν. Δε λέγεται Χερουβικόν.
ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ 1
Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους Νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί να ‘χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;
Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς Έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στους Φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;
Σχέση με τους αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι και οι Γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους Ευρωπαίους οι Νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκολογιά και αράπηδες. Είμαστε οι ορτοντόξ. Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί (sic) εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.
Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις το Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο.
Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι Ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.
Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά ‘χει να σου ειπεί: άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.
Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;
Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας.
Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών;
Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών;
Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξαναπροσαρτήσουν;
Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι Έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες;
Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης;
Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ‘τοιμάζει μεταστάσεις;
Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό Έλληνες μισό Τούρκοι;
Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια Ευρωπαίοι και Αλβανοί, Βούλγαροι και Εβραίοι, ορθόδοξοι και Ρούσοι, Τούρκοι και Βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;
Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά.
Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ‘τη: Νεοέλληνες ίσον Ελληνοεβραίοι.
Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Οι Νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δε γεννούν.
Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά ‘σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά ‘σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.
Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.
Θα σε καλέσω όμως σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο. Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία). Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.
Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους Νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους. Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε Έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς Έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στους Φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;
Σχέση με τους αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι και οι Γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους Ευρωπαίους οι Νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκολογιά και αράπηδες. Είμαστε οι ορτοντόξ. Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί (sic) εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.
Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις το Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο.
Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι Ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.
Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά ‘χει να σου ειπεί: άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.
Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;
Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας.
Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών;
Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών;
Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξαναπροσαρτήσουν;
Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι Έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες;
Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης;
Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που ‘τοιμάζει μεταστάσεις;
Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό Έλληνες μισό Τούρκοι;
Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια Ευρωπαίοι και Αλβανοί, Βούλγαροι και Εβραίοι, ορθόδοξοι και Ρούσοι, Τούρκοι και Βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;
Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά.
Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι ‘τη: Νεοέλληνες ίσον Ελληνοεβραίοι.
Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Οι Νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δε γεννούν.
Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά ‘σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά ‘σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.
Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.
Θα σε καλέσω όμως σ’ έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά ‘χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά ‘ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο. Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ’ όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά ‘ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά ‘τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία). Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.
Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους Νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους. Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε Έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΑΚΜΗ βοτανική θεραπευτική προσέγγιση
Με σχεδόν 2 τετραγωνικά μέτρα επιφάνεια, το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας. Είναι το προστατευτικό τοίχος του οργανισμού...
-
Ο καρπός FeiJoa για κάποιο λόγο δεν είναι πολύ δημοφιλής στις ΗΠΑ , κυρίως στα βορειοδυτικά , πιθανώς επειδή απαιτεί ένα ζεστό κλίμα. F...
-
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΕΡΙΑ καίγονται κατά τη διάρκεια της περιόδου που τελούμε γητείες για την αγάπη. Χρησιμοποιούνται για να προσελκύσουν περισσότερ...
-
Με σχεδόν 2 τετραγωνικά μέτρα επιφάνεια, το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας. Είναι το προστατευτικό τοίχος του οργανισμού...