Τους Έλληνες κυβερνά η αρετή!

Βραδινές ώρες: Ώρες απόλυτης μοναξιάς και απομόνωσης. Ανοίγω βιβλία, διαβάζω κείμενα, κάνω διάφορες σκέψεις και εκτιμήσεις. Είναι τόσα πολλά, σε τούτο τον κόσμο, που δεν γνωρίζουμε, που δεν θα μάθουμε ποτέ. Και να το επιδιώκαμε, άλλωστε, δεν θα το κατορθώναμε, γιατί τα ανθρώπινα βιολογικά όρια είναι ελάχιστα, δεν επιτρέπουν τέτοιες προσεγγίσεις.

Απόψε τυχαία "τράβηξε" την προσοχή μου ένα κείμενο από τον ιστορικό Ηρόδοτο, που έχει τίτλο "Διάλογος Ξέρξη και Δημάρατου" . Είναι ένας ύμνος, τα παρακάτω γραφόμενα, για το πάθος απέναντι στο αγαθό της Ελευθερίας, που έχουμε εμείς οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Βασιλιάς της Σπάρτης Δημάρατος (προς το τέλος του 6ου αιώνα π.Χ.) εξορίστηκε από τη Σπάρτη και πήγε στην Περσία. Εκεί έγινε φίλος και σύμβουλος του Βασιλιά Δαρείου και έπειτα του Ξέρξη. Όταν ο Βασιλιάς της Περσίας αποφάσισε να κάνει εκστρατεία ενάντια στην Ελλάδα, κάλεσε το Δημάρατο και του είπε:

- Εγώ, Δημάρατε, αποφάσισα να εκστρατεύσω ενάντια την Ελλάδα. Εσύ τι λες, θ' ντισταθούν οι Έλληνες; Εμένα μου φαίνεται πως δεν θα τολμήσουν. Έστειλα εκεί ανθρώπους μου να τους ζητήσουν χώμα και νερό, θαρρώ πως έχουν πάρει κιόλας την απόφαση να τα δώσουν, παρά να με αντιμετωπίσουν εμένα και το στρατό μου.

- Τι προτιμάς Βασιλιά; Να σου ειπώ την αλήθεια ή εκείνο που θα σε κάνει να ευχαριστηθείς;

- Την αλήθεια θέλω να μου πεις. Ρώτησα κι άλλους και μου δώσανε γνώμη, μα θέλω να ξέρω κι από εσένα, τι νομίζεις πώς θα γίνει;

- Αφού το θέλεις θα σου πω όλη την αλήθεια: Οι Έλληνες αγαπούν περισσότερο από κάθε τι τη λευτεριά. Αυτό είναι η μεγαλύτερη αρετή τους και μ' αυτή πολεμούν και νικούν το δεσποτισμό. Οποιοσδήποτε και να τους χτυπήσει και οσοδήποτε στρατό και να έχει, αυτοί θα πολεμήσουν. Την υποταγή τη θεωρούν το πιο αισχρό πράγμα.

- Έτσι σου φαίνεται εσένα Δημάρατε! Μα εμείς είμαστε τόσο πολλοί που θ' αναλογούμε χίλιοι στον καθένα τους. Λοιπόν, είναι αστείο να θέλουν αυτοί ν' αντισταθούν. Εμάς μας υπολογίζουν τόσοι άλλοι λαοί! Μα την αλήθεια, είναι για γέλια αυτά που μου λες και πράγματα αδύνατα. Έπειτα, ποιος θα τους αναγκάσει να πολεμήσουν; Αυτοί είναι, καθώς λες, ελεύθεροι. Μπορούν, λοιπόν, ν' αποφασίσουν αυτό που τους προτείνω. Δεν έχουν πάνω από το κεφάλι τους κανένα μονάρχη, που να τους επιβάλει την υποταγή με το μαστίγιο και να τους αναγκάσει να πολεμήσουν.

- Μολονότι το ήξερα απ' αρχής, Βασιλιά, πως δεν θα σ' ευχαριστούσα, σου είπα ωστόσο την αλήθεια, γιατί εσύ με πρόσταξες. Εσάς τους Πέρσες σας φαίνεται πως το μαστίγιο κυβερνά. Εμάς τους Έλληνες μας κυβερνά η αρετή. Εγώ είμαι πολύ πικραμένος με τους πατριώτες μου. Εξαιτίας τους τράβηξα πολλά και είμαι εξόριστος. Μα το σωστό, σωστό! Αγαπούν τη λευτεριά και την έχουν αφέντη τους. Σέβονται το νόμο και τον ακούν περισσότερο απ' ό,τι ακούν εσένα οι υπήκοοι σου. Κι ο νόμος δεν τους επιτρέπει να φεύγουν από τη μάχη. Τους προστάζει να στέκονται στη θέση τους και ή να νικούν ή να πεθαίνουν.

http://billpalamidas.blogspot.com/2007/12/blog-post_4241.html