Σου λέει σφίξε κι άλλο το ζωνάρι! Αφού δεν έχει άλλες τρύπες, τι να κάνω. Και 300 κιλά να ήμουν πάλι δεν φτάνει. Δεν βγαίνουν τα νούμερα ρε παιδιά. Η πρώτη φορά που το σφίξαμε ήταν το '67. Χούντα ήταν, οπότε γράψτε Κόλλιας. Μετά ήρθε ο Καραμανλής ο γέρος, που είχε την φαεινή ιδέα να μας βάλει στην ΕΟΚ. Το σφίξαμε κι άλλο το ζωνάρι. Δεν άντεξε την τόση δόξα και την έκανε με ελαφρά, μας άφησε όμως τον Ράλλη να προσέχει αν το σφίγγουμε καλά. Έφυγε και αυτός και ήρθε ο Αντρέας. Εκεί είπαμε να το ξεσφίξουμε λιγάκι με το "Τσοβόλα δώστα όλα", αλλά σταθήκαμε άτυχοι γιατί τα πήρε όλα ο Κοσκωτάς κι έτσι εμείς το ξανασφίξαμε το ζωνάρι. Μας άφησε για λίγο να βολοδέρνουμε με τον Γρίβα και τον Ζολώτα κι έπειτα ήρθε ο τρισκατάρατος. Η καντεμιά του ήταν τόση που έφυγε από μόνος του. Ήρθε πάλι ο Αντρέας. Για να του πάρουμε δώρο για το γάμο του ξανασφίξαμε το ζωνάρι. Δεν άντεξε όμως ο φουκαράς. Τον έφαγε το πολύ φίκι-φίκι αλά πιπούντο με την Μιμή. Την θέση του πήρε ο γνωστός λαδέμπορος και δεινός ρήτορας Σημίτης, ο οποίος ζήτησε να το σφίξουμε λίγο ακόμα ώστε να μπούμε στο Ευρώ. Το πολύ σφίξιμο όμως μας έφερε τυμπανισμό κι έτσι τον κλάσαμε. Ήρθε στη θέση του ο γνωστός για την ευλυγισία του Καθιστός Ταύρος, ο οποίος έτρωγε στην καθισιά του εκτός από σουβλάκια στο Μοναστηράκι και οικόπεδα. Επειδή ήταν καλύτερα να τον ντύνεις παρά να τον ταϊζεις σφίξαμε κι άλλο το ζωνάρι να του κάνουμε το τραπέζι να φάει και να σκάσει. Μπα, τύχη μηδέν. Τα έφαγε όλα σε σουβλάκια κι έφυγε. Όμως μας άφησε εκείνον τον ψηλό, τον γυμνασμένο, τον "λεφτά υπάρχουν". Αυτός μας είπε να το σφίξουμε λίγο ακόμα. Το σφίξαμε λίγο ακόμα και του πήραμε καινούργιο ποδήλατο και τον πετάξαμε στο γκρεμό να ησυχάσουμε. Ούτε εκεί είχαμε τύχη. Έφαγε τα λεφτά στα γυμναστήρια και στα ποδήλατα. Υποσχέθηκε να μας βοηθήσει κι έτσι μας άφησε τον Παπαδήμο. Μας ζήτησε κι αυτός να σφίξουμε το ζωνάρι.
-- Ε, φτάνει πια. Θα περιμένεις φίλε Παπαδήμο. Πρέπει πρώτα να ΑΝΕΒΑΣΟΥΜΕ τα παντελόνια που κάποτε φορούσαν το ζωνάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου