Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Δεν τον φοβάμαι τον Έλληνα.

Τελικά όλα φαίνεται πως παίρνουν το δρόμο τους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μέτρα πάρθηκαν και θα παρθούν. Δε βαριέσαι τι είχαμε τι χάσαμε. Αυτοί ξέρουν καλύτερα από εμάς τι πρέπει να γίνει. Δεν τους φοβάμαι τους Έλληνες, θα συνηθίσουν. Είμαι σίγουρη ότι κάποιο τρόπο θα βρουν και για καφεδάκι να πάνε και για ποτάκι και για μπουζουκάκι. Εντάξει δεν θα είναι όλα ρόδινα. Όλο και κάποιοι θα βρεθούν να αντιδράσουν αλλά γρήγορα θα σωπάσουν και αυτοί. Οι ανάγκες βλέπεις. Μπορεί οι δουλειές να γίνουν δυσεύρετες αλλά όλο και κάτι θα σκαρφιστεί ο Έλληνας για να τα κονομήσει. Μπορεί στα νοσοκομεία και στα ιατρεία του ΙΚΑ να μην υπάρχει ούτε ασπιρίνη για την γρίπη θα υπάρχουν πάντα οι βεντούζες. Μπορεί τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να συρρικνώνονται αλλά τι στο καλό, κάποτε βγάλαμε πολλά φωτισμένα μυαλά από τα Κρυφά Σχολειά. Μπορεί να βλέπει το κρέας μόνο στον ύπνο του, αλλά βρε αδερφέ τόσα κουτάβια πετάει η Φιλοζωική στο Σχιστό Κορυδαλλού, στο φούρνο με πατάτες κανείς δεν θα το καταλάβει. Μπορεί να κλείσουν καφενεία, μπακάλικα, φούρνοι, κομμωτήρια, συνεργεία, ψιλικατζίδικα, χασάπικα, όμως σίγουρα θα υπάρχουν μπουρδέλα και εκατομμύρια πουτάνες σε όλη τη χώρα. Γι'αυτό σου λέω ...δεν τον φοβάμαι τον Έλληνα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΑΚΜΗ βοτανική θεραπευτική προσέγγιση

  Με σχεδόν 2 τετραγωνικά μέτρα επιφάνεια, το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας. Είναι το προστατευτικό τοίχος του οργανισμού...