Οι ελεύθερες ρίζες είναι ιδιαίτερα δραστικές ενώσεις που δημιουργούνται στο σώμα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του μεταβολισμού η εισάγονται σε αυτό από το περιβάλλον. Είναι ιδιαίτερα ασταθείς, καθώς περιέχουν επιπλέον ενέργεια.
Για να μειώσουν το ενεργειακό τους φορτίο αντιδρούν με διάφορα χημικά στο σώμα και εμποδίζουν την σωστή λειτουργία των κυττάρων. Τα αντιοξειδωτικά έχουν διάφορες λειτουργίες, μειώνουν την ενέργεια των ελεύθερων ριζών,εμποδίζουν εξαρχής το σχηματισμό τους η διακόπτουν μια αλυσιδωτή αντίδραση οξείδωσης για να ελαχιστοποιήσουν την καταστροφή που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες.
Οι ελεύθερες ρίζες θεωρείται ότι παίζουν ρόλο σε περισσότερες από 60 διαφορετικές καταστάσεις της υγείας συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας γήρανσης, του καρκίνου και της αθηροσκλήρωσης. Μικρότερη έκθεση σε ελεύθερες ρίζες και μεγαλύτερη κατανάλωση αντιοξειδωτικών θρεπτικών συστατικών μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο για εμφάνιση προβλημάτων που σχετίζονται με αυτές.
Το οξυγόνο αν και απαραίτητο για τη ζωή αποτελεί την πηγή των δυνητικά καταστροφικών ελεύθερων ριζών. Βέβαια μπορούμε να τις βρούμε και στο περιβάλλον. Οι πηγές τους περιλαμβάνουν την έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία από βιομηχανία, έκθεση στον ήλιο, κοσμική ακτινοβολία και ιατρικές ακτίνες Χ, το όζον και τα νιτρικά (κυρίως από εξάτμιση των οχημάτων), τον καπνό του τσιγάρου (ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα), το αλκοόλ, τα ακόρεστα λιπαρά και άλλες χημικές ουσίες και ενώσεις από τις τροφές, τον αέρα, και το νερό.
Το σώμα παράγει διάφορα αντί οξειδωτικά ένζυμα συμπεριλαμβανομένης της δισμουτάσης, του υπεροξειδίου(SOD), της καταλάσης και της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης, που εξουδετερώνουν διάφορα είδη ελεύθερων ριζών. Συμπληρώματα αυτών των ενζύμων διατίθενται για χορήγηση από το στόμα. Παρόλα αυτά η απορρόφηση τους στην καλύτερη περίπτωση είναι η ελάχιστη δυνατή.
Συμπληρώματα των δομικών μονάδων που χρειάζεται το σώμα για να φτιάξει την δισμουτάση, του υπεροξειδίου(SOD), την καταλάση και την υπεροξειδάση της γλουταθειόνης, ίσως να είναι πιο αποτελεσματικά. Οι δομικές μονάδες περιλαμβάνουν τα μέταλλα μαγνήσιο, ψευδάργυρο και χαλκό για την δυισμουτάση και του υπεροξειδίου και σελήνιο για την υπεροξειδάση της γλουταθειόνης.
Μαζί με τα ένζυμα, πολλές βιταμίνες και μέταλλα έχουν αντιοξειδωτική δράση από μόνα τους όπως η βιταμίνη Ε, η β-καροτίνη, η λουντεϊνη, το λυκοπένιο, η βιταμίνη Β2, το συνένζυμο Q10, και η κυστεΐνη (ένα αμινοξύ), βότανα όπως το Μυρτίλο, ο Κουρκουμάς, το κουκούτσι από σταφύλι, ή το εκχύλισμα από φλοιό πεύκου και τον Γκίνγκο επίσης προσφέρουν στο σώμα αντιοξειδωτική προστασία.
Ίσως τελικά η καλύτερη λύση για μια ολοκληρωμένη προστασία του σώματος από τις ελεύθερες ρίζες να είναι η κατανάλωση μιας ποικιλίας αντιοξειδωτικών ενζύμων, βιταμινών, μετάλλων και βοτάνων.
Πηγή άρθρου από το βιβλίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου