Κρόκος Κοζάνης.

Ο κρόκος, το χρυσάφι της ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.

Η Κλεοπάτρα το χρησιμοποιούσε στα καλλυντικά της, οι αρχαίοι Φοίνικες στις προσφορές τους στη θεά Αστάρτη, ο Όμηρος το αναφέρει στα κείμενά του ενώ το συναντάμε ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη.

Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι και όταν φθάσει το φθινόπωρο αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμ. κόκκινου κρόκου.

Ο κρόκος ή η ελληνική ζαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, ανήκει στην καλύτερη

ποιότητα σαφράν στον κόσμο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Η λέξη "κρόκος" αυτούσια ή σε παράγωγό της με την έννοια του φυτού, του άνθους της χρωστικής ουσίας, του μύρου ή του βοτάνου - φαρμάκου, μας είναι γνωστή από τα πρώτα ακόμα κείμενα του κόσμου. 

Σαν μύρο και άνθος τη συναντάμε αυτούσια στο βιβλίο παροιμιών και του άσματος Γ' της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτούσια επίσης, με την σημασία του φυτού ή του χρωματισμού, τη βρίσκουμε στους Όμηρο, Σοφοκλή, Θεόφραστο, Αισχύλο, Αριστοφάνη και Στράβωνα.

Τα παράγωγά της, κρόκινος, κροκόβαπτος, κροκόεσσα, κροκόχρως και κροκωτός, με την έννοια του χρωματισμού αλλά και του βαμμένου υφάσματος (χιτώνα), τα συναντάμε πάλι στον Αισχύλο, Θεόφραστο, Πίνδαρο, Νικήτα Ευγενειακό και Αριστοφάνη, το δε ρήμα κροκίζω το χρησιμοποιούν ο Πλούταρχος και ο Διοσκορίδης.

Ο Όμηρος πάλι στον Ύμνο προς την Δήμητρα 178, μιλά για κροκήιο άνθος, ο Θεόφραστος αναφέρει ότι από τα άνθη του φυτού έπαιρναν το κρόκινο μύρο, ενώ ο Στράβων ότι κοντά στο Κωρύκιο άντρο φύτρωνε κρόκος άριστης ποιότητας.

Τέλος στον Ιπποκράτη, Ασκληπιό, Διοσκορίδη, Γαληνό και σε άλλους γιατρούς της αρχαιότητας, συναντάμε τη λέξη με την έννοια του φαρμάκου ή θεραπευτικού βοτάνου.

Παράλληλα με τις παραπάνω έννοιες, η ίδια λέξη χρησιμοποιήθηκε από μερικούς κλασικούς μας ποιητές, Όμηρο, Σοφοκλή κ.α., που τους μιμήθηκαν αργότερα και ορισμένοι νεώτεροι για τη λογοτεχνική περιγραφή ή παρομοίωση κάποιου αντικειμένου, ειδικότερα δε της αυγής.

Η ίδια λέξη, με τις παραπάνω έννοιες, ήταν γνωστή και σε άλλους αρχαίους λαούς, όπως τους Αιγύπτιους, Εβραίους και Ρωμαίους (Βιργίλιο, Πλίνιο, Οβίντιο, κ.α.). Οπωσδήποτε όμως διατήρησε αδιαφιλονίκητα την Ελληνικότητά της αφού ετυμολογικά προέρχεται από την επίσης Ελληνική λέξη "κρόκη" (Νήμα - Υφάδι που με την σαΐτα πλέκεται στο στημόνι).

Ο Μύθος του Κρόκου

Καθώς ο Ερμής εξασκούνταν στη δισκοβολία, πλήγωσε θανάσιμα το θνητό φίλο του Κρόκο. Τι ντροπή! Πως αυτός, ένας θεός, σκότωσε έναν άνθρωπο! Ο Ερμής στεναχωρέθηκε αφάνταστα. Έτσι, αποφάσισε να χαρίσει την αθανασία στον Κρόκο μεταμορφώνοντας το άψυχο κορμί σ' ένα πανέμορφο μοβ λουλούδι και το αίμα του κρόκου σε τρία κόκκινα στίγματα στην καρδιά του λουλουδιού. Από τότε, κάθε φθινόπωρο, τα λουλούδια του Κρόκου σκεπάζουν τη γη της Κοζάνης, στη Δυτική Μακεδονία, μ' ένα μοβ χαλί και γεμίζουν τον αέρα με το λεπτό άρωμά τους. 

Αναφορές

Ο Όμηρος, ο αρχαίος τραγουδιστής, σε κάποιο σημείο της Ιλιάδας του τραγούδησε την ανατολή του ηλίου, κάπως έτσι: "Η Αυγή έσυρε το κροκάτο μαντήλι της πάνω από τη θάλασσα, για να φέρει φως σε θεούς κι ανθρώπους."

"Αυτά είπε ο Δίας (γιος του Κρόνου) κι ευθύς άρπαξε τη γυναίκα του (Ήρα) στην αγκαλιά· για χατήρι τους από κάτω η θεική γη έβγαζε χόρτο φρεσκανθισμένο, τριφύλλι δροσερό και κρόκους και ζουμπούλια, ολόπυκνα, μαλακά, που απ' την γη ψηλά μέσα τους τους έκλειναν. Κει μέσα πλάγιασαν αυτοί κι από πάνω σκεπάσθηκαν με σύννεφο ωραίο, χρυσό· κι έπεφταν απ' αυτό κάτω λαμπρές σταγόνες...".

Η παραπάνω διήγηση έλαβε την αρχήν της εκ του Εαρινού γάμου του Διός και της Ήρας (ουρανού και γης), δηλαδή της εκ των βροχών γονιμοποιήσεως της γης.

ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Ο κρόκος σαν φυτό χρωστική ουσία, φάρμακο, βότανο ή άρτυμα, ήταν γνωστός τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και στους άλλους αρχαίους λαούς. Σχετικά όμως με την προέλευση και καλλιέργεια του φυτού, οι γνώμες όλων όσων έχουν ασχοληθεί κατ' οποιονδήποτε τρόπο μαζί του, διαφέρουν, χωρίς κανένας να υποστηρίζει με θετικά στοιχεία την άποψή του.Ορισμένοι υποστηρίζουν πως ο κρόκος είναι ιθαγενές φυτό της Ανατολής, όπου έγινε και η πρώτη καλλιέργειά του. Από κει δε μεταφέρθηκε στην Ευρώπη από τους σταυροφόρους κατά τον 13ο μ.χ. αιώνα. Άλλοι πως κατάγεται από την Ελλάδα, στην οποία και πρωτοκαλλιεργήθηκε κατά την μεσομινωϊκή περίοδο. Την άποψη αυτή ενισχύει μία τοιχογραφία εκείνης της εποχής (1600 π.χ.) "Ο ΚΡΟΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ", που βρέθηκε στα ανάκτορα της Κνωσσού Κρήτης, παριστάνοντας νεαρό ή νεαρή, κατ' άλλους πίθηκο, που μαζεύει λουλούδια κρόκου σε κόνιστρο.

Ακόμα υποστηρίζεται ότι με την κροκοκαλλιέργεια καταγίνονταν οι Έλληνες τόσο κατά τους Μακεδονικούς, όσο και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Με τις εκστρατείες μάλιστα του Μ.Αλεξάνδρου διαδόθηκε στην Ανατολή.

Το θετικότερο που γνωρίζουμε, σχετικά με την ιστορία αυτού του φυτού, είναι ότι οι Άραβες αφού συστηματοποίησαν την καλλιέργειά του και χρησιμοποίησαν τη δρογή του όχι μόνο σαν μπαχαρικό αλλά κυρίως σαν φάρμακο, την έφεραν στην Ισπανία κατά το 960 μ.χ. από όπου μεταδόθηκε άμεσα ή έμμεσα και σε άλλα κράτη της Ευρώπης.

Η σημερινή πάντως καλλιέργεια του κρόκου στην Ελλάδα (περιοχή Κοζάνης) έχει εισαχθεί από την Αυστρία κατά το 17ο αιώνα. Πιο συγκεκριμένα, τη μετέφεραν Κοζανίτες έμποροι, που εκείνη την εποχή διατηρούσαν στενές εμπορικές σχέσεις με την Αυστρία.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι χρωστικές, μυρεψικές, αρτυματικές και φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου οφείλονται σε δύο βασικά (δρώντα) συστατικά του, την πικροκροκίνη και την κροκίνη και ιδιαίτερα στα άγλυκα μέρη αυτών δηλ. στην σαφραναλή του πρώτου και στην κροκετίνη του δεύτερου. Αλλα συστατικά του κρόκου αποτελούν η λυκοπίνη, η ζεαξανθίνη, το καρωτίνιο α-β και γ, η βιταμίνη Β και Β2, οι υδατάνθρακες και το αιθέριο έλαιο. 

Από την πικροκροκίνη με ενζυματική υδρόλυση παίρνουμε το άγλυκο μέρος, που με οξείδωση σχηματίζεται σε σαφρονάλη, που είναι το κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου, όπου και οφείλεται η χαρακτηριστική μυρωδιά του κρόκου.

Από την κροκίνη πάλι με οξύ παίρνουμε το άγλυκο μέρος, την κροκετίνη, που αποτελεί την κύρια χρωστική ουσία του προϊόντος. Στο εμπόριο τα ποσοστά του αιθέριου ελαίου και της χρωστικής δύναμης του κρόκου (που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερα), προσδιορίζουν βασικά την ποιότητά του.

Ο κρόκος εμφανίζεται με πολλές και ποικίλες χρησιμότητες. Χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική, ζαχαροπλαστική, μαγειρική, τυροκομία, μακαρονοποιία, ποτοποιία ακόμα δε και στην ζωγραφική. Οι βυζαντινοί ζωγράφοι τον χρησιμοποιούσαν αρκετά.

Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται σαν τέλειο εμμηναγωγό, άριστο στομαχικό, σαν αντισπασμωδικό και διεγερτικό. Από πολλούς ειδικούς υποστηρίζεται ότι καταπραΰνει τους πόνους των νεφρών, σε μικρές δόσεις, διεγείρει την όρεξη και κυρίως διευκολύνει την πέψη. Ακόμη περιορίζει τις γαστραλγίες, τον υστερισμό, τους σπασμούς, τον κοκκύτη και τους νευρικούς κωλικούς. Εξωτερικά χρησιμοποιείται στο γιάτρεμα σπυριών, φλεγμονών και στις παθήσεις κυρίως του στήθους.

Γεγονός είναι ότι από την αρχαιότητα ακόμη δινόταν στον κρόκο αφροδισιακές ιδιότητες. Πολλοί συγγραφείς, η μυθολογία μας αλλά και αυτή η Παλαιά Διαθήκη, συνδέουν τον κρόκο με τον έρωτα και την γονιμότητα.

Σήμερα σε όλες τις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες και ιδιαίτερα της Ευρώπης, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκταση σαν άρτυμα (μπαχαρικό) στα διάφορα φαγητά.

Στην Ινδία εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε μεγάλη έκταση και σαν θυμίαμα κατά τις θρησκευτικές τους τελετές, καθώς και για βάψιμο των μανδυών των ιερέων, συνήθεια που την είχαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και Ρωμαίοι.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Η καλλιέργεια του εδώδιμου κρόκου γίνεται για τα κοκκινοπορτοκαλόχρωμα στίγματα του λουλουδιού του (τρείς στύλοι του ύπερου), που είναι προϊόν μεγάλης φαρμακευτικής, χρωστικής, αρτυματικής και μυρεψικής αξίας.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΟ ΕΙΔΟΣ ΚΡΟΚΟΥ & ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΒΟΤΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Το μοναδικό είδος κρόκου που καλλιεργείται συστηματικά σε ολόκληρο τον κόσμο, εδώ και 10 το λιγότερο αιώνες, είναι ο εδώδιμος - ήμερος κρόκος ή όπως είναι στη διεθνή επιστημονική (βοτανική) ορολογία γνωστός ο Crocus Sativus Linneaus. Τα ιδιαίτερα βοτανικά χαρακτηριστικού αυτού του κρόκου είναι :

1. Βολβοί

Έχουν διάμετρο 2-3 εκ., σφαιρικό σχήμα και είναι σαρκώδεις με καστανόφαιους δικτυωτούς χιτώνες.

2. Λουλούδια

Τα λουλούδια που βγαίνουν ένα μέχρι και τρία από κάθε βολβό, κατά τον Οκτώβρη με Νοέμβρη, σχηματίζουν μικρά ανορθωμένα χωνάκια, που με την παρέλευση ορισμένων ωρών ανοίγουν χάνοντας το πρώτο τους σχήμα. Αυτά αποτελούνται από :

* έξι βαθυγάλαζα-μώβ πέταλα, μήκους 4-5 εκ. και πλάτους ενός περίπου εκ.,

* τρεις κίτρινους στήμονες,

* τον στύλο, που χωρίζεται σε τρία στίγματα, και

* την ωοθήκη, που είναι τρίχωρη, στενή και περιέχει πολλά καστανά σε στρογγυλό σχήμα σπέρματα.

Τα στίγματα ειδικότερα, που αποτελούν και την δρόγη του φυτού, έχουν κόκκινο προς το πορτοκαλί στιλπνό χρώμα, μήκους 40-50 χιλιοστών μαζί με το μέρος του στύλου, στο πάνω άκρο τους είναι οδοντωτά και γέρνουν από το βάρος τους προς τα κάτω, πολλές φορές έξω από το χωνάκι που σχηματίζουν τα πέταλα.

3. Φύλλα

Τα φύλλα του που βγαίνουν απ' ευθείας από το βολβό αμέσως μετά (σχεδόν μαζί) τα λουλούδια, είναι καταπράσινα, σπαθωτά και γραμμωτά, αναπτύσσονται δε κατά τη διάρκεια του χειμώνα και φθάνουν την άνοιξη τα 40-50 εκατοστά, οπότε και θερίζονται λίγο πριν ξεραθούν.

ΕΜΠΟΡΙΑ

Η συγκέντρωση του προϊόντος κρόκου στο Συν/σμό αρχίζει αμέσως μετά την ξήρανση, διαλογή και καθαρισμό των στιγμάτων.

Οι μεγάλες ποσότητες του κρόκου Κοζάνης διαπραγματεύονται σε στίγματα που συσκευάζονται και διατίθενται στην αγορά σε μικρές συσκευασίες των 0.5, 1, 2, 4 και 28 γρ. Ο κρόκος σ' αυτές τις συσκευασίες προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σαν άρτυμα στα διάφορα φαγητά.

Η συσκευασία του κρόκου περιλαμβάνει τις εξής ενδείξεις :

1. Το βοτανικό και εμπορικό όνομα του προϊόντος.

2. Το καθαρό βάρος.

3. Την κατηγορία του προϊόντος.

4. Την χώρα παραγωγής.

5. Οποιαδήποτε άλλη ένδειξη ζητά ο αγοραστής ή εξυπηρετεί τον πελάτη.

ΧΩΡΕΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Σαν καταναλώτριες χώρες θεωρούνται οι εξής :

Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Η.Π.Α., Ελβετία, Αγγλία, Γερμανία, Σκανδιναβικές και Κάτω Χώρες, Η.Α.Ε. και Ιαπωνία.

ΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ

1. Ο κρόκος σήμερα διατίθεται, κατά κανόνα, με τη μορφή ευλύγιστης, χαλαρής, ελαστικής και υγροσκοπικής μάζας από ολόκληρα νήματα που προέρχονται από τα αποξηραμένα στίγματα των λουλουδιών του Crocus Sativus Linneaus.

2. Με τη μορφή σκόνης ύστερα από άλεσμα των κόκκινων νημάτων του.

ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΚΡΟΚΟΥ

Στο εμπόριο ο εδώδιμος κρόκος διακρίνεται βασικά με τα ονόματα της περιοχής από την οποία παράγεται, πράγμα που αποτελεί και την πρώτη χονδρική ποιοτική του κατάταξη, αφού όλοι οι αγοραστές γνωρίζουν την ποιοτική κατάσταση του προϊόντος κάθε περιοχής. Ο ελληνικός κρόκος διατίθεται στο εμπόριο ως ΚΡΟΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ. Ανεξάρτητα όμως με την παραπάνω διάκριση του κρόκου, η ποιότητά του εξωτερικά προσδιορίζεται από το χρώμα, το άρωμα και το μέγεθος των στιγμάτων.

Ειδικότερα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καλού κρόκου είναι :

Υγρασία και Πτητικές Υλες	max 12
Πικροκροκίνη (κατηγορία 1)	min 70
Σαφρανάλη	20 < x < 50
Χρωστική δύναμη (κατηγορία 1)	min 190

πηγή

Ενώ ο κρόκος είναι εξαιρετικά ακριβός, επειδή χρειάζονται περίπου 150 λουλούδια για να μας δώσουν μόλις 1.000 mg (0,035 oz) στύμονες κρόκου , και κοστίζει περίπου 800 ευρό το κιλό, δεν χρειάζεται αρκετή ποσότητα για να έχει αποτέλεσμα.

Η μοναδικότητά του είναι, επίσης, στο γεγονός ότι η συγκομιδή του δεν μπορεί να αυτοματοποιειθεί αλλά γίνεται προσεκτικά με το χέρι, όπως χωρίς αμφιβολία έχει γίνει για δεκάδες χιλιάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.

Ο κρόκος έχει τεκμηριωθεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί ως ένα πολύπλευρο φάρμακο από τους αρχαίους χρόνους.

Το 2004 ερευνητές που μελετούν 3.500 χρόνια παλιές τοιχογραφίες της Θήρας, ένα ελληνικό νησί στο Αιγαίο, που βρέθηκαν απεικονίσεις της θεάς προεδρεύει ο κατασκευαστής και η χρήση ενός φαρμάκου από το λουλούδι κρόκος. [I]

Ίσως ακόμη πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι απεικονίσεις 50.000 ετών προϊστορικών θέσεων στο βορειοδυτικό Ιράν περιέχουν χρωστικές ουσίες με βάση τον κρόκο, που δείχνει ότι η σχέση του ανθρώπου με τον κρόκο είναι τόσο παλιά όσο ο ίδιος ο χρόνος.

Η Χημεία του κρόκου εκφράζει μια απόκοσμη πολυπλοκότητα.

Περιέχει πάνω από 150 πτητικές και αρωματικές ενώσεις – μια βιοχημική συμφωνία που εξασφαλίζει ότι το μυστήριο της δεν θα μπορέσει να αποκωδικοποιειθεί πλήρως, τουλάχιστον στο βαθμό που οι μεγάλες ιατρικές δυνάμεις παραμένουν άκαμπτες στην απλουστευμένη σύγχρονη φαρμακολογία.

Ενώ η πρόσφατη προβολή του κρόκου για τις ιδιότητες του στην απώλεια βάρους (μέσω καταστολής της όρεξης) στην εκπομπή του Δρ Oz έχει προκαλέσει αρκετά ένα κύμα ανανεωμένου ενδιαφέροντος για αυτό το μπαχαρικό, ο κρόκος έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει από αυτό.

Μπορεί, πράγματι, να βοηθήσει σοβαρές νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος του Alzheimer …

Μια 22-εβδομάδων πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη μελέτη του κρόκου στην καταπολέμηση της ήπιας έως μέτριας μορφής της νόσου του Αλτσχάιμερ που δημοσιεύθηκε το 2010, έδειξε ότι 15 mg κρόκου δύο φορές την ημέρα ήταν εξίσου αποτελεσματικό με 5 mg δονεπεζίλης (Aricept) δύο φορές την ημέρα , με σημαντικά λιγότερες παρενέργειες.

Μια άλλη 16-εβδομάδων, τυχαιοποιημένη και ελεγχόμενη μελέτη με εικονικό φάρμακο, που επίσης, δημοσιεύθηκε το 2010, έδειξε ότι 15 mg κρόκου δύο φορές την ημέρα ήταν τόσο ασφαλές και αποτελεσματικο σε ήπια έως μέτρια μορφή της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Αλλα δεν είναι μόνο οι στύμονες που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, τα πέταλα του φυτού Crocus sativus έχουν επίσης αποδειχθεί σχεδόν ισοδύναμα με το Prozac (φλουοξετίνη), για την θεραπεία της κατάθλιψης.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Progress in Neuropsychopharmacology and Biological Psychiatry το 2007, 15 mg πέταλα του Crocus sativus ήταν εξίσου αποτελεσματικά με 10 mg του Prozac για τη θεραπεία ήπιας έως μέτριας μορφής κατάθλιψης, πετυχαίνοντας στο 25% των συμμετεχόντων πλήρη ύφεση.

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2004 για την κατάθλιψη έδειξε ότι 30 mg κρόκου την ημέρα, ήταν εξίσου αποτελεσματικά με 100 mg την ημέρα του φαρμάκου ιμιπραμίνη, για τη θεραπεία της ήπιας έως μέτριας μορφής κατάθλιψης.

Άλλες επιβεβαιωμένες πειραματικά, θεραπευτικές ιδιότητες του κρόκου είναι:

• Αγχώδεις Διαταραχές
• Aσθενοσπερμία (χαμηλή σπερματοζωαρίων)
• Καρδιακή υπερτροφία
• Τοξικότητα ήπατος ωφειλόμενη σε χημειοθεραπεία
• Καρκίνο του παχέος εντέρου
• Κρόκος «Ανθισμένη» αντικαρκινική βόμβα
• Διαβητική νευροπάθεια
• Δυσμηνόρροια (ακανόνιστη έμμηνο ρύση)
• Στυτική Δυσλειτουργία
• Οδοντοφυία
• Υπέρταση
• Φλεγμονή
• Καρκίνος του ήπατος
• Απόφραξη μέσης εγκεφαλικής αρτηρίας
• Σκλήρυνση κατά πλάκας
• Εξάρτησης από οπιοειδή / Αποτοξίνωση
• Καρκίνο του παγκρέατος
• Ψωρίαση
• Αναπνευστικές ασθένειές
• Επούλωση πληγών

Ο κρόκος έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει τουλάχιστον 22 βιολογικούς κύκλους μέσω των ακόλουθων φαρμακολογικών δράσεων:

• Αγχολυτική
• Αντιφλεγμονώδη
• Αντικαρκινική
• Αντικαταθλιπτική
• Αντιμεταλλαξιογόνο
• Αντιοξειδωτική
• Aντιπολλαπλασιαστική
• Aφροδισιακή
• Aποπτωτική
• Βρογχοδιασταλτική
• Αναστέλει το ασβέστιο
• Καρδιοπροστατευτική
• Χημειοπροληπτική
• Χημειοθεραπευτική
• Αναστολέας Κυκλοοξυγενάσης
• Διεγερτικών ανταγωνιστικών αμινοξέων
• Υπνωτική και ηρεμιστική
• Υποτασική
• Νευροπροστατευτική
• Ανταγωνιστές προσταγλανδίνης
• Παράγοντας νέκρωσης όγκων άλφα αναστολέα

Ένα τέτοιο φυτό όπως ο κρόκος, όπως και κάθε φυτό με ένα τέτοιο μεγάλο αριθμό και τρόπους δράσης και τόσο μεγάλη βιολογική δραστηριότητα σε εξαιρετικά μικρές ποσότητες, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.

Ας μην ξεχνάμε ότι η διαφορά από το φάρμακο και το φαρμάκι είναι ελάχιστη.

Σε πολύ μικρές ποσότητες, ένα βότανο όπως ο κρόκος μπορεί να ωθήσει ένα σύστημα σε ισορροπία, ή σε μια κατεύθυνση που ο χρήστης μπορεί να αντιμετωπίσει σαν θετικό – για παράδειγμα, όπως συμβαίνει όταν ο κρόκος χρησιμοποιείται σε ένα πιάτο σαν μπαχαρικό, ή καταναλώνονται το ως τσάι.

Ωστόσο, σε υψηλότερες “φαρμακολογικές δοσολογίες,” ειδικά όταν αναμιγνύονται με άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα, υπάρχει κίνδυνος να γίνει σοβαρή βλάβη.

Επιμέλεια

Ευαγγέλου Μαριάννα – βιοχημικός Msc

Saffron: Ancient Healing Powers Confirmed by Science

fytro.wordpress.com