Έχουμε ένα μεγάλο, ολάνοιχτο πιθάρι, γεμάτο με λαχταριστό, μυρωδάτο μέλι ! Το έχουμε συλλέξει απ’ τους κόπους αυτού του φτωχού λαού, και συμφωνούμε όλοι, πως αυτό είναι το πολυτιμότερο που έχουμε, ο πλούτος μας, η κόρη του οφθαλμού μας!....
Το έχουμε στην μέση ενός μεγάλου δωματίου. Στην μέση. Ολάνοιχτο.
Γύρω-γύρω, 300 παλικάρια ! Τα καλύτερα παιδιά. Ένας κι ένας !
Όσοι είναι πιο μακριά, όσοι δεν έρχονται σε απόσταση βολής με το πιθάρι, δεν απλώνουν καν το χέρι τους. Ξέρουν, είναι μακριά, και να το άπλωναν, δεν θα κατάφερναν τίποτε.
Αυτοί είναι οι τίμιοι.
Οι δικομματικοί, όμως, βρίσκονται κοντά. Κι άλλος λίγο, άλλος πολύ, όλοι λιμπίζονται το μέλι. Κάθε τέσσερα χρόνια, άντε κάθε οχτώ, οι μισοί από δαύτους, βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής ! Και οι πιο ευνοημένοι της πρώτης γραμμής, υπουργοί να πούμε, υφυπουργοί κλπ, το αγγίζουν κυριολεκτικά ! Μυρίζουν το άρωμά του ! Είναι εκεί μπροστά τους, ανυπεράσπιστο !
Ερώτημα: Πώς θα σώσουμε το μέλι μας, έτσι που κανείς να μην βάλει το δάχτυλο μέσα;;;…
Λανθασμένες απαντήσεις:
Κρεμάμε στην πλατεία Συντάγματος, δυο-τρεις που θα πιάσουμε με μελωμένο δάχτυλο. (Όταν ξεχαστεί, οι υπόλοιποι θα ξανακλέψουν)…
Ψηφίζουμε έναν δρακόντειο νόμο, με εξοντωτικές ποινές, ώστε να τους φοβίσουμε. (Δεν έχει πιάσει, το βράδυ που δεν τους βλέπει κανείς, θα κλέψουν)…
Διώχνουμε απ’ τα κόμματα, όσους αποδεδειγμένα έκλεψαν, κάνουμε δηλαδή την ‘αυτοκάθαρσή’ μας. (Μπούρδες)..
Φτιάχνουμε μια εξεταστική επιτροπή, που μετρά το πιθάρι, πόσο μέλι έλειψε, και αναζητά ποιοι το πήραν και πότε το έφαγαν ! (Όσο η επιτροπή συνεδριάζει, οι υπόλοιποι συνεχίζουν να κλέβουν)..
Ψηφίζουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας, οπότε το ένα κόμμα ελέγχει το άλλο, και επομένως διορθώνεται η κατάσταση. (Το μέλι, θα ελαττώσει τις ιδεολογικές τους διαφορές, και θα συνεργαστούν στο κλέψιμο)..
Τους δίνουμε τόσο μεγάλους μισθούς, ώστε να μην έχουν ανάγκη να κλέψουν. (Ποτέ ο αχόρταγος δεν θα χορτάσει)..
Η μοναδική σωστή απάντηση:
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΑΠ’ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ.
Ποιο είναι όμως το ‘δωμάτιο’. Μίλησα για ευκολία για τους τριακόσιους (που είναι η κεντρική πολιτική σκηνή), αλλά είναι προφανές πως ‘δωμάτια’ τέτοια υπάρχουν και στην Τοπική αυτοδιοίκηση, όλων των βαθμίδων, αλλά και αλλού, σε Υπηρεσίες κρίσιμες του δημοσίου, σε Δ.Ο.Υ., σε Τελωνεία, σε Πολεοδομίες, όπου, τέλος πάντων, γίνονται δαπάνες του Κράτους, όπου το Κράτος αγοράζει αγαθά, υπηρεσίες, έργα, αλλά προσοχή, ακόμη κι εκεί που παρέχει υπηρεσίες δωρεάν στον πολίτη, ευκολότερα ή δυσκολότερα (το περίφημο γρηγορόσημο)..
Κατ’ αρχήν, είναι ολοφάνερο πως η αιρετότητα ή μη του φυσικού προσώπου, που έρχεται να διαχειριστεί το μέλι, ΚΑΜΙΑ ασφάλεια δεν παρέχει. Το πόσα θα φάει, φαίνεται να εξαρτάται μόνο απ’ το κατάλληλο ΠΟΣΤΟ, καθώς και το ΠΟΣΟ ΨΗΛΑ βρίσκεται στην ιεραρχία. Για να μην πω, πως όταν οι κλέφτες είναι σε αιρετές θέσεις, είτε πολιτικές, είτε αυτοδιοικητικές, κλέβουν περισσότερα, αφού και ασυλία έχουν, αλλά και περιορισμένο χρονικό ορίζοντα (αρπαχτές κάνουν οι εκλεγμένοι μας)..
Πώς λοιπόν απομακρύνουμε το πιθάρι απ’ τους κλέφτες;;..
Η εμπειρία με το ΑΣΕΠ, και τον νόμο Πεπονή (μια ανεξάρτητη υπηρεσία, που ελέγχει με νομικό τρόπο την τήρησή συγκεκριμένων διαδικασιών εκ μέρους των ενδιαφερομένων, και η υποχρεωτική υπαγωγή όλων των προσλήψεων στη διαδικασία αυτή, δηλαδή) είχε αναμφίβολα θετικά αποτελέσματα. Θα έλεγα, λοιπόν, πως ένα πρώτο βήμα θα ήταν η δημιουργία ενός ‘ΑΣΕΠ’ για όλα τα δημόσια έργα, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ. Φαντάζομαι πως θα έπρεπε να ελέγχει έργα, προμήθειες πάσης φύσης από οπλικά συστήματα μέχρι μελανοταινίες, αγορά υπηρεσιών, κλπ. Δεν θα έλυνε όλα τα προβλήματα, αλλά θα εμπόδιζε την κάτω απ’ το τραπέζι συναλλαγή με τον δόλιο επιχειρηματία, εργολάβο, ημέτερο κλπ.
Δεύτερο, άμεση κατάργηση όλων των νομίμων προμηθειών αιρετών προσώπων, από συμβάσεις έργων. Πάει να πει, υπουργών, υφυπουργών, δημάρχων, περιφερειαρχών, ΟΛΩΝ !!!...
Αυτά τα δύο, είναι βασικά. Χωρίς αυτά δεν κάνεις καν την αρχή.
Μένουν πολλά ακόμη, δυστυχώς. Διότι η συναλλαγή έχει πολλά πρόσωπα. Στη χώρα αυτή έχουν αγοραστεί κυριολεκτικά, ακόμη και ‘νομοσχέδια’ ! Πώς θα συλλάβεις ας πούμε μια ‘άδεια’. Έναν αποχαρακτηρισμό δάσους. Μια αγορασμένη έρευνα σκοπιμότητας; Δεν θα τα πιάσεις όλα, είναι βέβαιο.
Έστω κι έτσι, όμως, θα έλεγα πως κατ’ αρχήν πρέπει όλα τα αιρετά πρόσωπα να μην έχουν δικαίωμα οικονομικής διαχείρισης. Όσο βρίσκονται ΜΕΣΑ στο δωμάτιο, είναι επικίνδυνοι. Στο κάτω-κάτω ίσως να γλιτώσει η πολιτική κι απ’ τα παράσιτα. Εάν πάψει να είναι επικερδές το άθλημα, πολλοί θα την κάνουν γι’ αλλού !
Καλύτερα να ασχολούνται μ’ αυτό μόνιμοι δημόσιοι λειτουργοί, ΟΧΙ όμως Γενικοί Γραμματείς και τέτοιοι, που αλλάζουν μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Πρώτον, δεν είναι τόσο εύκολα ..προσβάσιμοι απ' το λαμόγιο, τον κουμπάρο κλπ. Δεύτερον, όταν τους έχεις μόνιμους, μπορείς καλύτερα να ελέγξεις το πόθεν έσχες, τα τεκμήριά τους, τις καταθέσεις τους, κλπ.
Εννοείται, πως για να βρεθεί κάποιος σε τέτοια θέση θα πρέπει να έχει αποδεχθεί την άρση του τραπεζικού του απορρήτου, θα πρέπει να έχει αποδεχθεί να υφίσταται ιδιαίτερους ελέγχους από εσωτερικές υπηρεσίες σε τακτά διαστήματα, ακόμη-ακόμη ίσως θα έπρεπε να αποδέχεται και κάποιους περιορισμούς στους τρόπους των συναλλαγών του, της ζωής του κλπ. Να αμείβεται για όλο αυτό, αλλά πώς να το κάνουμε. Το χαρέμι, ευνούχοι το φύλαγαν !...
Όλο το τελευταίο διάστημα, γίνεται προσπάθεια να εμφανιστεί ο πολιτικός κόσμος μετανοημένος, αποφασισμένος να ‘ματώσει’, να αυτοκαθαρθεί. Γίνονται εξεταστικές. Βγαίνουν ονόματα προς τα έξω…
Θα γίνουν και προανακριτικές. Θα καταδικασθούν –όχι ποινικά ασφαλώς- και οι ήδη προβεβλημένοι. Θα πάνε φυλακή και κάποιοι υφιστάμενοι, τύπου Σταματίνας, που δεν τους προστατεύει το βουλευτικό άσυλο.
Ταυτόχρονα, όμως, ο κ. Γείτονας, που υπάρχουν εύλογες υποψίες πως ήλθε σε επαφή τουλάχιστον με μαύρα κονδύλια της Ζήμενς, θα ζει και θα βασιλεύει. Ταυτόχρονα με τον νόμο για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων, είναι πιθανό, ο ίδιος ο κ. Μαντέλης να ξεπλύνει τα κλεμμένα, που ο ίδιος ομολόγησε πως έχει στην Ελβετία ! Ταυτόχρονα, όλος αυτός ο θόρυβος, δημιουργείται την ίδια ώρα, που στο ‘πίσω’ μέτωπο, καταργούνται εργατικά δικαιώματα δεκαετιών..
Δεν μπορείτε να με πείσετε εύκολα κύριοι.
Εάν θέλετε να με πείσετε, πως πράγματι ‘αλλαζετε’ (και δεν βουλιάζετε), ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΠΙΘΑΡΙ ΑΠ’ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ.
ΠΗΓΗ: http://thanosx.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου