Οι οικονομολόγοι του Χίτλερ

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

Μετά την πτώση της Γαλλίας το 1940, οι ναζί άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο για την Ευρώπη, που είχε τον τίτλο «Νέα Τάξη στην Ευρώπη». Εκεί προβλεπόταν πως οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα συνεργάζονταν σε μεγάλη κλίμακα και θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις ισχυρές οικονομίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και των ΗΠΑ.

Ο Χίτλερ πίστευε πως η Γερμανία δεν θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια. Οικονομολόγοι και ειδικοί όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του ’40 επεξεργάζονταν λεπτομερή σχέδια για το πώς θα γίνει αυτή η οικονομική ένωση, που θα λειτουργούσε προς όφελος της Γερμανίας. Ανάμεσα στους ένθερμους υποστηρικτές ήταν ο οικονομολόγος Λούντβιχ Ερχαρτ, που ξόδεψε πολλή από την ενέργειά του γι’ αυτή την ιδέα.

Ο Χίτλερ ήθελε να χτίσει μια αυτοκρατορία αντίστοιχη με αυτές των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας. Αλλά πρώτα ήθελε να σταθεροποιήσει το κέντρο. Σχεδόν με περίπατο είχε κατακτήσει Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία και Νορβηγία. Η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αντιστάθηκε στον άξονα ήταν η Ελλάδα, που απώθησε τους Ιταλούς φασίστες μέχρι περίπου τα μισά της Αλβανίας. Και για την Ιστορία: η Ελλάδα ζήτησε από τους συμμάχους Βρετανία και ΗΠΑ πενήντα πολεμικά αεροπλάνα, που θα τα πλήρωνε και δεν δόθηκαν ποτέ. Ο Χίτλερ ως αποικιακό μοντέλο είχε τη Βρετανία. Θαύμαζε την πολιτική τους στην Ινδία. Σχεδίαζε να την εφαρμόσει στη Σοβιετική Ενωση. «Ας μάθουμε από τους Εγγλέζους. Με διακόσιους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και του στρατού, διοικούν τετρακόσια εκατομμύρια». Αλλά επειδή οι Σλάβοι ήταν παραπάνω από το κανονικό, έπρεπε να μειωθούν κατά 35 έως 45 εκατομμύρια με την πείνα και τις αρρώστιες. (Η εξαφάνιση με αρρώστιες είχε εφαρμοστεί στους Ινδιάνους των ΗΠΑ.)

Δηλαδή, η σχεδιαζόμενη αυτοκρατορία του Χίτλερ ήταν δύο ταχυτήτων. Ενα αναπτυγμένο κέντρο και μια περιφέρεια να λιμοκτονεί. Θα εφάρμοζαν τους νόμους της γερμανικής αποικίας Ναμίμπια και έτσι όλα θα γίνονταν σύμφωνα με το νόμο. Τι απέγιναν οι οικονομολόγοι του Χίτλερ, που σχεδίαζαν το πρώτο μπλοκ των ευρωπαϊκών χωρών, κάτι σαν πρώιμη Ε.Ε.; Στελέχωσαν την οικονομία της μεταπολεμικής Γερμανίας και ο Λούντβιχ Ερχαρτ έγινε υπουργός Οικονομικών και αργότερα καγκελάριος και διαδέχτηκε τον Αντενάουερ. Συνέβαλε τα μέγιστα για τη δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας. Η πρότασή του ήταν μια παραλλαγή του σχεδίου του Χίτλερ «Νέα τάξη στην Ευρώπη», δηλαδή μιας Ευρώπης στην υπηρεσία της Γερμανίας. Και το σχέδιο του Χίτλερ, έστω και παραλλαγμένο, τελικά θριάμβευσε. Εξάλλου, ο Ερχαρτ δεν πίστευε πως θα άφηναν ποτέ οι ΗΠΑ να δημιουργηθεί μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, με θεσμούς και νόμους. Αν αυτό γινόταν, θα είχαν μια ισχυρή ανταγωνιστική δύναμη.

Η πολιτική της Μέρκελ είναι η απόλυτη κυριαρχία των συμφερόντων της Γερμανίας. Εχει διασφαλίσει πλήρη πολιτικό και δημοσιονομικό έλεγχο επί των χωρών της ευρωζώνης. Θα μπορεί να τιμωρεί τους απείθαρχους εταίρους. Θα έχει την εξουσία να αποπέμπει τις περιττές χώρες, αφού πρώτα τις πτωχεύσει και τους πάρει ό,τι έχουν και δεν έχουν. Η Ελλάδα είναι ο πρώτος στόχος και θα ακολουθήσουν τα άλλα «γουρουνάκια» (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία). Και εδώ θα δούμε μια ομοιότητα με το σχέδιο του Χίτλερ για τη Σοβιετική Ενωση. Εξαθλιώστε τους αντίστοιχους Σλάβους της Νότιας Ευρώπης. Ηδη ο πλανήτης μας έχει ένα εκατομμύριο ανθρώπους που λιμοκτονούν. Αν προστεθούν ακόμη μερικά εκατομμύρια, το στατιστικό ποσοστό θα υποστεί ανεπαίσθητες αλλοιώσεις.

ΣΗΜ.: Ολες οι πληροφορίες για την αυτοκρατορία του Χίτλερ προέρχονται από το βιβλίο του Μαρκ Μαζάουερ «Hitler’s Empire: Nazi Rule in Occupied Europe» (εκδόσεις Allen Lane). Δεν ξέρω αν αυτό το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Αν υπάρχει στη γλώσσα μας, πρέπει να διαβαστεί από όλους όσοι θέλουν να καταλάβουν τι γίνεται σήμερα με τους εταίρους μας.

Το είδαμε http://www.epam-egaleo.com

πηγη http://www.enet.gr